Kiedy nie wolno zwlekać z operacją

O przepuklinach wrodzonych pachwinowych i pępkowych u chłopców i dziewczynek, rozmawiamy z dr n. med. Andrzejem Zającem, specjalistą chirurgii dziecięcej.

Jak należy postępować z dzieckiem, które ma stwierdzoną przepuklinę, ale usunięcie jej jest odroczone?

Jeśli dziecko ma wyznaczony planowy termin zabiegu operacyjnego przepukliny, to znaczy, że nie powoduje ona dolegliwości. W czasie kąpieli można przepuklinę swobodnie odprowadzić.

Co to znaczy?

Zawartość przepukliny, którą stanowią jelita uwypuklające się przez uchyłek otrzewnej można z powrotem odprowadzić do jamy brzusznej, czyli po prostu rodzic może palcem delikatnie wciskać zawartość przepukliny do wnętrza. Taki manewr nie musi być wykonywany codziennie. Jeśli przepuklina pachwinowa jest wolna, to oznacza, że jelita łatwo dają się odprowadzić.
Jelita uwypuklają się podczas krzyku dziecka, czy wysiłku, kiedy maluch zwiększa ciśnienie i napięcie w jamie brzusznej. Jeśli widoczna przepuklina nie daje się odprowadzić, to mamy do czynienia z uwięźnięciem. To jest wskazaniem do pilnej operacji.

Jakiego rodzaju jest to zabieg?

Planowo przepuklinę pachwinową można operować w dwojaki sposób: klasycznie poprzez nacięcie skóry i powłok w dolnej części jamy brzusznej na granicy z pachwiną lub metodą laparoskopową. Żadna z tych metod nie ma przewagi, a o wyborze sposobu operacji decyduje doświadczenie chirurga i zespołu anestezjologicznego. Należy jednak pamiętać, że nie każdy pacjent kwalifikuje się do zabiegu laparoskopowego, ponieważ mamy tu do czynienia z innym typem znieczulenia.
Przepuklinę pachwinową uwięźniętą operuje się w sposób klasyczny.

 

Kłopoty sprawia też przepuklina pępkowa, czy pojawia się równie często jak pachwinowa?

Przepuklina pępkowa występuje u dzieci rzadziej niż pachwinowa, aczkolwiek dwa, do trzech razy częściej pojawia się u dziewczynek. Sumaryczna częstość występowania przepukliny pępkowej jest trudna do ustalenia, bo musimy uwzględnić wcześniaki, u których częstość występowania sięga 40 - 50 procent. Częstość występowania związana jest też z rasą. Np. u afrykańskiej (w przeciwieństwie do rasy kaukaskiej) występuje częściej, nawet u jednej czwartej donoszonych noworodków.

W większości jednak przepuklina pępkowa zanika samoistnie. Pierścień pępkowy zaciska się i zamyka w miarę rozwoju mięśni przedniej powierzchni jamy brzusznej. Sprzyja temu fizjologiczna aktywność dziecka w miarę jego rozwoju, czyli siadanie, unoszenie głowy, chodzenie.