O mózgu dziecka decyduje to, co dziecku z siebie damy, gdy jest małe

Mózg dziecka jest jak plastyczna masa. Jeśli będziemy go odpowiednio stymulować, nasze dziecko wyrośnie na inteligentnego i samodzielnego człowieka. W przeciwnym razie zamkniemy przed nim wiele możliwości.

Potencjał mózgu jest nieskończony. Nie potrafimy go w pełni wykorzystać. Jeśli jednak właściwie pokierujemy rozwojem dziecka, zwłaszcza w pierwszych trzech latach jego życia, będzie miało większe szanse, by korzystać z mózgu w szerokim zakresie.

Obecnie aparatura medyczna pozwala prześledzić rozwój ludzkiego mózgu od momentu poczęcia. Wiemy, że wykształcony z embrionu w około 8. tygodniu ciąży zarodek wyposażony jest już w większość narządów wewnętrznych i zewnętrznych. Głowa ma wówczas wielkość małego orzecha laskowego. Niemal w całości wypełnia ją mózg. Przez najbliższe kilka tygodni zarodkowi przybywać będzie około 15 000 neuronów (komórek nerwowych) na godzinę. Najpierw skrystalizują się dolne części mózgu, odpowiedzialne za podstawowe funkcje organizmu. W czwartym miesiącu ciąży płód będzie już miał w pełni ukształtowany mózg, a dwa miesiące później wyraźnie można zaobserwować charakterystycznie pomarszczoną korę mózgową. Od tego momentu w szybkim tempie zaczyna się też rozwijać przednia część narządu. Noworodek w chwili narodzin ma mózg wyglądający tak, jak u dorosłego człowieka, ale dużo czasu upłynie zanim osiągnie ostateczną wielkość i wykorzysta swoje możliwości.

Trzy mózgi dziecka

Margot Sunderland w książce „Mądrzy rodzice” opisuje budowę centrum układu nerwowego dziecka wskazując na trzy jego części
- mózg racjonalny (to płaty czołowe), najmłodszy i obejmujący aż 85 procent całkowitej masy mózgu
- mózg ssaków (to układ limbiczny), mający tę samą budowę zarówno u ludzi, jak i u innych ssaków
- mózg gadzi, który w najmniejszym stopniu uległ zmianom w procesie ewolucji.

Mózg racjonalny - najwyższe ewolucyjne osiągnięcie człowieka – odpowiada za naszą wyobraźnię, zdolności twórcze, rozumowanie. Pozwala snuć refleksje, rozwiązywać problemy i tworzyć własną tożsamość. Mózg ssaków odpowiada za emocje, zwłaszcza te intensywne, takie jak strach, gniew, tęsknotę, które powinny być kontrolowane przez mózg racjonalny. Dzięki niemu też potrafimy nawiązywać więzy społeczne. Trzecia część - mózg gadzi, to nasze instynkty, takie jak wola przetrwania. Kontroluje on podstawowe funkcje organizmu - oddychanie, układ pokarmowy, krążenie, itd.

Znając ten podział mózgu, łatwiej zrozumieć jak wielki wpływ na jego rozwój ma w pierwszych trzech latach życia wychowanie dziecka. Jeśli dziecko zostanie narażone na zbyt duże dawki stresu i organizm trzymany jakby w pogotowiu będzie się wciąż bronił przed szkodliwymi bodźcami, wówczas nadmiernie zaktywizowany zostanie mózg gadzi. W konsekwencji spowoduje to trudności w otwieraniu się na pozytywne emocje i rozwój mózgu racjonalnego.