Do pana zależy wybór. Albo będzie pan żył dłużej, ale musi się to wiązać się z pewnymi wyrzeczeniami (dieta, regularna aktywność fizyczna), albo będzie tak jak dotychczas (ciągły wzrost masy ciała, brak ruchu), a to może doprowadzić do inwalidztwa na skutek udaru mózgu lub zawału mięśnia sercowego, albo nawet skończyć się śmiercią! – uzmysławia swym otyłym pacjentom dr n. med. Barbara Katra. Niestety, jak mówi, mężczyzna zwykle decyduje się na jakąś zmianę w stylu życia dopiero, kiedy dopadną go powikłania otyłości: niedokrwienie serca, mózgu albo cukrzyca.
Ach, to męskie chrapanie
Chrapanie może świadczyć o obturacyjnym bezdechu sennym, który jest nawracającym zablokowaniem przepływu powietrza przez gardło podczas snu. Zaburzenie to jest też następstwem otyłości, a dodatkowo pogarsza np. wartości ciśnienia tętniczego krwi i zaopatrzenia w tlen organizmu. Sam bezdech jest efektem otyłości, ale też może powodować zaburzenia metabolizmu. - Bezdech to nie tylko chrapanie, ale przerwy w oddychaniu ok. 30 sekundowe, które są niebezpieczne. W tym czasie dochodzi do niedotlenienia mózgu – mówi dr Barbara
Katra. – Objawem zespołu bezdechu sennego jest też samoczynne zasypianie w ciągu dnia, które spowodowane jest brakiem właściwego snu podczas nocy.
Bezdech senny pojawia się, kiedy obwód szyi wynosi powyżej 40 cm – u 80 procent chorych z bezdechem sennym mamy stwierdzoną nadwagę lub otyłość – mówi dr Katra, która podkreśla, że nie leczony bezdech zwiększa ryzyko zgonu: choroby niedokrwiennej serca, nadciśnienia tętniczego, zaburzeń rytmu serca, udaru mózgu, a także wypadków drogowych (zasypianie za kierownicą).
Czy istnieje otyłość zdrowa? Ktoś może być grubasem i nie mieć zaburzeń metabolicznych: czyli podwyższonego cukru, poziomu cholesterolu ani nadciśnienia. Taka otyłość zwana zdrową (healthy obesity) jest genetyczna i występuje u znikomej części populacji. - Osoba z nadwagą może mieć wyniki badań dobre przez dość długi okres, ale nigdy nie wiemy, kiedy to się załamie – przestrzega dr Barbara Katra. – Nie zapominajmy o jeszcze innych konsekwencjach otyłości, jak np. zmiany zwyrodnieniowe kolan i kręgosłupa. Człowiek otyły ma trudności z poruszaniem się.
Dieta i ruch, nie takie straszne
Przede wszystkim trzeba dzień zacząć od śniadania i w pracy zjeść lunch. To zapobiegnie wieczornemu objadaniu się. Ważne, by jeść regularnie, kilka razy dziennie, a nie pod wieczór.
Mężczyzna otyły powinien ograniczyć jedzenie rzeczy tłustych i słodkich, przerzucić się na warzywa i owoce oraz białko pochodzenia roślinnego i zwierzęcego (mięso, nabiał). Ważny jest też sposób przyrządzania potraw – lepiej je gotować niż smażyć.
Warto zapisywać sobie, co się zjadało w ciągu dnia – oraz podliczyć kaloryczność posiłków. Czasem okazuje się, że człowiek zjada kilka tysięcy kalorii dziennie, a mężczyzna pracujący umysłowo może przeciętnie spożyć dziennie tylko 2200 kcal (kobieta 1800 kcal). Te
wielkości powinny być mniejsze dla osoby otyłej to 1200 –1400 kcal na dobę.
Regularna aktywność fizyczna jest bardzo ważna. Co drugi dzień wskazane jest co najmniej trzydzieści minut ruchu. - Można zamienić windę na schody, a samochód na rower czy spacer. Ten wysiłek musi być regularny. Raz w miesiącu intensywna gra w piłkę nic nie daje
– przypomina dr Barbara Katra.
Jak zacząć się ruszać? W fitness klubie są: trener i lekarz, którzy dobierają odpowiednie ćwiczenia. Ale jeśli ktoś na własną rękę zaczyna się ruszać, to powinien zacząć od półgodzinnych spacerów szybkim krokiem (warto wtedy kontrolować tętno - nie powinno
przekraczać 120 uderzeń na minutę). Intensywny marsz, można przerywać wolnym truchtem i robić sobie przerwy. W domu warto używać rowerka stacjonarnego, ktoś kto lubi pływać może chodzić na basen.
*Dr. n. med. Barbara Katra jest specjalistą chorób wewnętrznych, diabetologiem, endokrynologiem, starszym asystentem Szpitala UJ CM Kliniki Chorób Metabolicznych w Krakowie
made by artflash interactive 
