Miłości starcza dla wszystkich dzieci

Czasem mam wrażenie, że dopiero przy drugim dziecku zaakceptowałam fakt, że jestem matką – wyznaje 24-letnia Monika.

Miłości wystarczy dla każdego dziecka

Iwona Gałek, mama 10-letniego Stasia i 2-letniej Helenki opowiada o swoim poczuciu winy, kiedy dowiedziała się, że jest w drugiej ciąży. – Myślałam, że nie da się już nikogo tak bardzo kochać jak Stasia, a do tego że drugie dziecko odrobinę pomniejszy tę moją miłość do syna. Tak więc poczucie winy miałam wobec pierworodnego dziecka i tego jeszcze nienarodzonego  – mówi. – Ale jak położna położyła mi małą na piersi, od razu wiedziałam, że nie ma mniejszej i większej miłości .
Według psychologów, takie poczucie winy to normalne uczucie u wielu mam. – Mamy wyrzucają sobie, że swemu ukochanemu pierwszemu dziecku fundują rywala – mówi dr Milena Gracka-Tomaszewska z Wydziału Psychologii Klinicznej Dziecka i Rodziny z Uniwersytetu Warszawskiego. – A pozytywne nastawienie mamy do pojawienia się drugiego dziecka jest ważne dla starszego  – podkreśla .  Zachęca, żeby przez 9 miesięcy ciąży przygotowywać siebie i pierwsze dziecko  do przyjścia na świat jego rodzeństwa.
Oczywiście, co przyznaje psycholog, nowa sytuacja będzie miała plusy i minusy.  Plusy – dzieci będą miały z kim się bawić, znajdą oparcie w rodzeństwie w różnych życiowych sytuacjach. Minusy – pierwsze dziecko zawsze będzie niezadowolone z pojawienia się rodzeństwa, z którym trzeba się dzielić rodzicami.

Zawiść i zazdrość o młodsze rodzeństwo to naturalne uczucie

- Gdy ktoś mi opowiada, że starszy braciszek uwielbia maluszka i tylko chciałby go nosić na rękach, to widzę w tym powód do niepokoju, a nie do zadowolenia – komentuje psycholog. – Naturalnym uczuciem do młodszego rodzeństwa jest zawiść i zazdrość z powodu utraconej pozycji  bycia w centrum uwagi – tłumaczy dr Gracka-Tomaszewska. Uczucie zazdrości jest  najsilniejsze u pierwszego dziecka.


Jak przygotować dziecko na przybycie rodzeństwa?

Psycholodzy radzą, żeby uprzedzić dziecko, że będzie miało brata lub siostrę. Około półtoraroczne dziecko jest wystarczająco duże, by mu wytłumaczyć , że w domu będzie dzidziuś. Trzeba dziecku opowiedzieć, gdzie niemowlę będzie spało i jak starsze dziecko może pomagać mamie opiekować się nim, np. przynosić krem, wybierać pieluszki. Nieustannie trzeba zapewniać starsze dziecko, że się je kocha wciąż tak samo. Nie można też oczekiwać entuzjazmu, że starsze dziecko z zachwytem przyjmie nowego członka rodziny.
- To rodzice muszą pomóc zrozumieć starszemu dziecku, że nie ma powodu obawiać się rywala – uważa psycholog. Jeśli dziecko to zrozumie, wzmocni to jego charakter, a w przyszłości będzie sobie lepiej radziło z rywalizacją.