Gorączka pod kontrolą

Podwyższona temperatura ciała u dziecka nie zawsze oznacza, że dzieje się coś niepokojącego. Może być wynikiem przegrzania, np. w upalne dni lub w mocno nagrzanych mieszkaniach, pojawia się także z powodu silnych emocji, alergii lub w czasie ząbkowania.

Czasem jednak, gdy dochodzą jeszcze inne objawy, np. ból ucha, gardła, brzucha, może zwiastować chorobę, np. infekcję wirusową, zatrucie pokarmowe czy przeziębienie. Kluczowe jest rozpoznanie i odpowiednie postępowanie.

Temperatura ciała różni się w zależności od miejsca, w którym się ją mierzy.

Dla pomiaru pod pachą, za normalną przyjmuje się temperaturę wynoszącą 36-37 st. C.

Za stan podgorączkowy uznajemy temperaturę 37-38 st. C.

Gorączka umiarkowana to 38-39 st. C.

Powyżej 39 kresek to gorączka wysoka.

O ile stan podgorączkowy i gorączka umiarkowana nie wymagają pilnej interwencji, w przypadku gorączki wysokiej konieczna jest szybka pomoc, ponieważ wysoka gorączka osłabia i wyniszcza organizm.

Stan podgorączkowy trzeba obserwować

Stan podgorączkowy działa korzystnie na organizm, bo pobudza układ odpornościowy do walki z chorobotwórczymi drobnoustrojami. Warto wówczas obserwować dziecko i np. co 3-4 godziny mierzyć mu temperaturę. U noworodków i niemowląt najlepiej mierzyć ją przez odbyt lub w uchu (w przypadku zapalenia ucha nie należy wkładać do niego termometru), ponieważ pomiar wykonany pod pachą czy w ustach nie daje dokładnych wyników u tak małego dziecka.

Mierząc temperaturę przez odbyt od wyniku należy odjąć pięć kresek i wówczas odczytuje się prawidłowy pomiar. Dzieciom starszym, np. rocznym można już zmierzyć temperaturę pod pachą. Lekarza zawsze należy poinformować w jaki sposób temperatura była mierzona. Warto pamiętać, że u noworodków i niemowląt, które mają słabo wykształcony system termoregulacji, temperatura ciała może być niższa rano, a wyższa wieczorem lub zmienić się po jedzeniu. Jeśli nie przekracza 38 st. C, nie ma powodów do niepokoju. Wystarczy obserwacja. Dopiero powyżej 38 kresek należy zacząć ją obniżać - lekami i domowymi sposobami.

Dokładnie odmierzać dawki i czas
 

Dla małych dzieci poleca się paracetamol oraz ibuprofen (w czopku lub w syropie), a dla starszych te same leki, w tabletkach. Paracetamol można podawać nawet noworodkom (oczywiście – po konsultacji z lekarzem!) zaś leki z ibuprofenem można podawać po 3. miesiącu.

Uwaga! Gdy gorączkuje noworodek i małe niemowlę, które nie ukończyło jeszcze 3 miesiąca, zawsze należy skonsultować się z lekarzem. Tak małym dzieciom na własną rękę nie należy podawać żadnych leków. Podobnie należy postąpić, gdy gorączka przekracza 38,5 st. u nieco starszego niemowlęcia (między 3. a 6. miesiącem życia).