Zakażeniom ucha środkowego sprzyja zmienna aura

Jak nie przeoczyć pierwszych symptomów ostrego zapalenia ucha środkowego (ozuś), które może mieć poważne konsekwencje? Co robić, kiedy dziecko skarży się na ból ucha, a czego robić nie wolno? – o tym wszystkim rozmawiamy z Cezarym Makulskim, pediatrą i specjalistą chorób płuc.

Czy są jakieś metody zapobiegające tej chorobie? Co rodzice powinni robić, aby ustrzec swoje dziecko przed zapaleniem ucha?

Rodzice powinni zadbać o prawidłowe odżywianie dziecka, jego wypoczynek (w tym aktywny), właściwe ubieranie dziecka (szczególnie nie można przegrzewać). Coraz większą popularnością zaczynają się cieszyć szczepienia ochronne, zwłaszcza przeciw pneumokokom i H. influenzae. Niestety, tylko druga z wymienionych szczepionek jest obecnie refundowana, a pierwsza – tylko w wybranych przypadkach.

Na pewno rodzice nie powinni wprowadzać dziecku wacików do ucha! To obce ciało w uchu, a jeśli do tego rodzic doda na watę „jakieś krople na ucho”, to lekarz nie będący laryngologiem wyposażonym w odpowiednie instrumentarium będzie miał spory problem z oceną błony bębenkowej.

Jakie są objawy ozuś z rozróżnieniem na małe i starsze dzieci, i który symptom przesądza, że to na pewno ostre zapalenie ucha?

U niemowląt naszą uwagę powinny budzić: niepokój i płacz dziecka, nagłe przerywanie karmienia, pocieranie ręką małżowiny usznej, gorączka, luźniejsze stolce.

Starsze dzieci zwykle skarżą się na ból ucha o różnym nasileniu, kłopoty z przełykaniem, wymioty, czasem zawroty głowy. Rodzice sami mogą wdrożyć leczenie objawowe, czyli podać leki przeciwgorączkowe i przeciwbólowe (paracetamol, ibuprofen) i poić dziecko. Przy braku poprawy i narastających objawach choroby na pewno należy udać się z dzieckiem do lekarza, który poprowadzi dalszą kurację.

Czy pęknięcie błony bębenkowej w tej chorobie często się zdarza?

Perforacja błony bębenkowej, czyli jej samoistne pęknięcie występuje stosunkowo często w przebiegu ozuś. Uwolniona w ten sposób zawartość ucha środkowego pod postacią wycieku, czasem podbarwionego niewielką ilością krwi, wydobywa się na zewnątrz, co przynosi dziecku natychmiastową ulgę w cierpieniu. Zdarza się, że w pewnych sytuacjach wykonuje się nacięcie błony bębenkowej w celach leczniczych (paracenteza). Zabieg ów może wykonać jedynie laryngolog.