Jessika a nie Dżesika

Jeśli rodzice uznają, że nadane przez nich imię nie pasuje do ich pociechy, z łatwością mogą je zmienić do pół roku od dnia sporządzenia aktu urodzenia. Podpowiadamy krok po kroku, jak zarejestrować noworodka w USC.

Rodzice muszą w ciągu 14 dni od urodzenia dziecka zarejestrować je w Urzędzie Stanu Cywilnego w mieście, w którym odbył się poród.

Wcześniej musimy wziąć ze szpitala zaświadczenie o przyjściu maleństwa na świat, gdzie otrzymamy też informację, do którego urzędu należy się zgłosić.

— Do rejestracji dziecka potrzebne są dowody osobiste rodziców oraz skrócony odpis aktu małżeństwa. Dziecko może zarejestrować jedno z rodziców — mówi Agnieszka Brzezińska, zastępca kierownika Urzędu Stanu Cywilnego m.st. Warszawy. Ale w praktyce jest to możliwe tylko wtedy, gdy rodzice są małżonkami lub ojciec uznał dziecko urodzone poza związkiem małżeńskim jeszcze przed jego narodzinami.

Jeżeli matka dziecka jest panną, może zarejestrować dziecko sama: wystarczy, że pokaże własny skrócony odpis aktu urodzenia. Rozwódce potrzebny będzie odpis aktu małżeństwa z adnotacją o rozwodzie lub orzeczenie sądu o rozwodzie, a wdowie odpis aktu zgonu małżonka.

Jak wygląda rejestracja dziecka urodzonego w konkubinacie lub prościej - nieślubnego? Można ją połączyć z procedurą uznania dziecka, ale żeby do aktu urodzenia dziecka pozamałżeńskiego wpisano dane biologicznego ojca, do urzędu muszą przyjść oboje rodzice. Ojciec tym samym uznaje dziecko za swoje.

Po zarejestrowaniu maluch zostaje zameldowany. Po kilku tygodniach dziecko otrzymuje numer PESEL.

Imiona obcojęzyczne dozwolone

Nie każde imię można wpisać dziecku do aktu urodzenia. Kierownik urzędu stanu cywilnego ma prawo odmówić rejestracji więcej niż dwóch imion, imienia ośmieszającego, nieprzyzwoitego, w formie zdrobniałej oraz imienia niepozwalającego odróżnić płci dziecka. Za to można nadawać dzieciom imiona obcojęzyczne. — Zaleca się jedynie, by imiona, które nie mają polskich odpowiedników wpisywane były do aktu urodzenia dziecka w oryginalnej pisowni, np. Jessica a nie Dżesika, Dustin a nie Dastin — tłumaczy Agnieszka Brzezińska, zastępca kierownika Urzędu Stanu Cywilnego m.st. Warszawy.

Odkąd istnieje możliwość nadawania zagranicznych imion, rodzice chętnie z niej korzystają. — Trudno mi policzyć jak dużo dzieci nosi takie imiona, ale jest spore zainteresowanie nimi. Rodzice często swój wybór argumentują wejściem do Unii Europejskiej, otwieraniem granic, stopniowym przenikaniem się kultur różnych narodów. Wielu rodziców deklaruje chęć wyjazdu z Polski i wierzy, że obcojęzyczna pisownia imion ułatwi ich dziecku codzienne życie za granicą — dodaje Agnieszka Brzezińska.

Zmiana imienia lub nazwiska

Zdarza się, że rodzice chcą zmienić nadane wcześniej dziecku imię. Żeby to zrobić bez trudu, muszą przed upływem pół roku złożyć oświadczenie u kierownika USC, gdzie akt był sporządzany. — Raz albo dwa razy w miesiącu rodzice przychodzą, by zmienić imię synowi lub córce. I nie muszą wcale się nam tłumaczyć dlaczego to robią — mówi Brzezińska. Gdy od chwili zarejestrowania dziecka minęło pół roku, zmiany imienia można też dokonać, tyle że w trybie administracyjnym, na podstawie decyzji wydanej przez kierownika USC. Przy czym decyzję taką wydaje kierownik USC w miejscu zamieszkania, a nie tam, gdzie sporządzono akt urodzenia dziecka. O zmianę imion lub nazwiska małoletniego dziecka muszą wystąpić obydwoje rodzice. Jeśli jedno z nich nie żyje, należy przedstawić akt zgonu, a gdy jest pozbawiony władzy rodzicielskiej, należy przedstawić postanowienie sądu.