Gdy natura podejmuje decyzję

Poronienia stanowią jedną z najczęstszych nieprawidłowości ciąży i dotyczą przynajmniej 15 proc. ciąż. Następują zwykle w pierwszym trymestrze. Po jednym poronieniu kobieta ma niemal takie same szanse na urodzenie zdrowego dziecka jak ta, która ciąży nie straciła. Po dwóch kolejnych poronieniach te szanse wynoszą 70 proc. Dopiero po trzech spadają do 50 proc.

Poronienie to strata ciąży do 22. tygodnia. Jeśli koniec ciąży wydarzy się po tym terminie (a przed 37. tygodniem) mówimy o porodzie przedwczesnym. - Wraz z każdym tygodniem ciąży, ryzyko jej utraty maleje od 50 proc. przed zagnieżdżeniem się zarodka, do 2 proc. na początku drugiego trymestru - mówi dr n. med. Urszula Brocka-Zakrzewska, ginekolog, położnik z Centrum Medycznego ENEL-MED.

Przyczyny poronień są rozmaite, często niemożliwe do stwierdzenia. Czasem trudno je określić nawet za pomocą szczegółowych badań genetycznych. - Najczęstszym powodem poronień na wczesnym etapie ciąży są zmiany patologiczne zarodka, związane z wadliwą budową komórki jajowej lub plemnika, nieprawidłowymi podziałami po zapłodnieniu. Innymi przyczynami są wady rozwojowe płodu, wady kosmówki. Poronienie może nastąpić również, gdy niewydolne jest ciałko żółte, wytwarzające hormony niezbędne do podtrzymania ciąży - mówi dr Brocka-Zakrzewska.

Genetyka i choroby

Poronienie może być również spowodowane nieprawidłowościami genetycznymi. - Należy pamiętać, że zdrowi ludzie mogą nosić w sobie nieprawidłowy materiał genetyczny nie wiedząc o tym i może się zdarzyć, że przekażą go potomstwu. Jeśli poronienia powtarzają się po sobie, rośnie ryzyko, że istnieje nieprawidłowość w materiale genetycznym któregoś z rodziców - mówi lekarka.

Poronienia późne, do których dochodzi w drugim trymestrze, mają zazwyczaj inne podłoże i charakter. Do utraty ciąży w tym okresie dochodzi zwykle z powodu niewydolności szyjki macicy, nieprawidłowego jej położenia, wad budowy macicy, infekcji wewnątrzmacicznej i pęknięcia błon płodowych lub konfliktu serologicznego. Groźne pasożyty i wirusy

Wpływ na niemożność utrzymania ciąży mogą mieć także choroby matki, takie jak cukrzyca, choroby tarczycy i nerek. Szkodliwy wpływ na zarodek mają również choroby wywołane przez niektóre pasożyty, wirusy i bakterie, np. różyczka, świnka, grypa, toksoplazmoza, listerioza.

- Przejście w okresie wczesnej ciąży infekcji wirusowej może zwiększyć ryzyko straty ciąży, ale nie oznacza to, że każde przeziębienie ją przerywa. Silne działanie uszkadzające mają przede wszystkim wirusy ospy, cytomegalii, różyczki, opryszczki. Jeśli po takiej infekcji nie dojdzie do poronienia, mogą powstać wady u płodu - mówi dr Urszula Brocka-Zakrzewska.

Niekorzystnie na płód mogą wpłynąć także czynniki psychiczne jak silny stres, przemęczenie, ale rzadko są one bezpośrednią przyczyną poronień. - Natomiast należy się wystrzegać alkoholu i papierosów, ponieważ nawet w minimalnych ilościach, zwiększają ryzyko straty ciąży. Przestrzegam przyszłe mamy przed biernym paleniem, które także szkodzi zdrowiu - dodaje. Innym czynnikiem mającym wpływ na utratę ciąży jest wiek kobiety. Uważa się, że po 35 roku życia matki wzrasta ryzyko wad genetycznych płodu i poronień.