Nie można udawać, że nic się nie dzieje

0 tym, dlaczego dzieci podbierają pieniądze i jak należy reagować, gdy je na tym przyłapiemy, rozmawiamy z Radosławem Kaczanem, psychologiem

Agnieszka Usiarczyk: Dlaczego dzieci kradną?

Radosław Kaczan, psycholog: Gdy dziecko dwu-, trzyletnie przyniesie do domu cudzą zabawkę, nie należy się tym martwić. Dzieci w tym wieku nie odróżniają tego, co jest ich, a co nie, nie znają też wartości przedmiotów ani roli pieniądza. Gdy zdarzy im się coś komuś zabrać, nie należy doszukiwać się niepokojącego podłoża a raczej wyjaśnić, że nie wolno zabierać czyichś rzeczy bez pytania. Takie małe dziecko na pewno nie zrozumie co zrobiło, jeśli mama czy tata będą na nie krzyczeć, że coś ukradło lub je ukarzą bez wyjaśnienia powodu.

Ale już czterolatek chyba zdaje sobie sprawę z tego, że kradzież jest czymś złym? Zapytany dlaczego zabrał koledze misia, odpowiada, że chciał mieć takiego samego lub, że nie wie czemu. Rzeczywiście nie wie czy kręci?

Małe dzieci są istotami bardzo pragnieniowymi. Chęć posiadania czegoś czasami bywa silniejsza i zdarza się, że trudno im się powstrzymać. Jeśli zauważymy, że syn lub córka przyniosą do domu coś nieswojego lepiej zapytać skąd to mają zamiast podejrzewać, że ukradło. Zdarza się, że kilkulatki wymieniają się zabawkami, pożyczają je sobie. Problem pojawia się, gdy kradną dzieci starsze, chodzące do szkoły, które doskonale zdają sobie sprawę z tego co robią.

Tyle, że one już zabawek nie potrzebują a pieniędzy.

Starsze dziecko ma więcej okazji do wydawania pieniędzy bez kontroli rodziców. Ma też więcej potrzeb. Może potrzebować pieniędzy na własne przyjemności, np. słodycze lub też jest zmuszane do przynoszenia określonych kwot starszym kolegom lub też wydaje je na używki. W takim przypadku konieczna jest interwencja dorosłych. Czasem też kradnie bo chce np. zyskać szacunek otoczenia. Często drobna kradzież traktowana jest w grupie jako dowód odwagi. U niektórych dzieci kradzieże pełnią funkcję zastępczą i rekompensującą, gdy w domu rodzice nie okazują im miłości i zainteresowania. Jest też grupa dzieci, którym robienie czegoś co jest zakazane, sprawia przyjemność.