Uwaga na barszcz!

Może być wysoki na trzy, cztery a nawet pięć metrów. Wywodzi się z Kaukazu, w Polsce jest gatunkiem obcym, który został sprowadzony kilkadziesiąt lat temu. Barszcz Sosnowskiego – roślina toksyczna i naprawdę niebezpieczna, zwłaszcza dla dzieci.

Jak rozpoznać barszcz Sosnowskiego? Roślina zwykle osiąga od jednego do nawet czterech metrów wysokości. Wokół prostych łodyg rozmieszczone są duże pierzaste liście. Kwiaty przypominają kwiaty barszczu zwyczajnego – niewysokiej rośliny zielnej, którą można spotkać na wielu łąkach, bywa dodawana do polnych bukietów oraz kopru.

Gdzie rośnie barszcz Sosnowskiego? Roślina występuje w całej Polsce, na łąkach, w przydrożnych rowach, na obrzeżach lasów, na polach. Coraz częściej rozsiewa się także w miastach. Ostatnio w Warszawie usuwano barszcz Sosnowskiego w okolicach Stadionu Narodowego i Potoku Służewieckiego.

Dla ludzi, ale także dla zwierząt groźny jest sok rośliny i wydzielina włosków, jakimi jest pokryta. W kontakcie ze skórą powodują one oparzenia drugiego i trzeciego stopnia. Za toksyczność barszczu Sosnowskiego odpowiada olejek eteryczny, który wywołuje oparzenie dopiero gdy skóra, która miała z nim kontakt, zostanie poddana działaniu promieni słonecznych. W przeciwieństwie do poczciwych pokrzyw barszcz Sosnowskiego nie „parzy”, nie ostrzega o niebezpieczeństwie. Skutki poparzeń – w postaci trudno gojących się ran – widoczne są dopiero po jakimś czasie.

Barszcz Sosnowskiego najlepiej omijać szerokim łukiem – jego stanowiska są ewidencjonowane, bo roślina zwłaszcza w upalne dni groźna jest również wtedy, gdy przebywamy w jej bezpośrednim sąsiedztwie – stężenie toksyn w powietrzu jest tak duże, że poparzeniu mogą ulec drogi oddechowe! Jeśli dojdzie do poparzenia, zwłaszcza w przypadku dzieci, zdecydowanie warto odwiedzić lekarza.