O piękny uśmiech trzeba zadbać

Zgryz kształtuje się przez wiele lat i każdy etap w rozwoju dziecka ma znaczenie dla prawidłowego ustawienia zębów. Wszelkie wady są zauważalne już w momencie wyrastania zębów, a więc w bardzo wczesnym dzieciństwie. Im wcześniej zostaną wykryte, tym łatwiej je zniwelować.

Stały lub ruchomy

Metody leczenia ortodontycznego dobierane są w zależności od wieku pacjenta i rodzaju wady. Leczenie rozpoczyna się najczęściej
w momencie, gdy dziecku zaczynają wyrzynać się zęby stałe (gdy ma już stałe siekacze oraz szóstki). Wady zgryzu koryguje się za pomocą aparatów ortodontycznych: ruchomych lub stałych. — Aparat ruchomy stosowany jest u dzieci do 13. roku życia i ma za zadanie wpłynąć na rozwój kości szczęk, odpowiednio je ustawiając. Nosi się go w nocy i przez kilka godzin w ciągu dnia. Im dłużej jest noszony, tym szybsze są efekty. Leczenie za pomocą tych aparatów trwa 3-4 lata, a kontrole u ortodonty odbywają się co około 3 miesiące — mówi. Aparaty ruchome nie są skuteczne w leczeniu wszystkich wad zgryzu, może zdarzyć się również, że wada powróci do stanu wyjściowego lub nie uda się osiągnąć oczekiwanego efektu (ze względu na ograniczenia w budowie aparatu oraz z uwagi na wzrost dziecka). Dużo większe możliwości daje aparat stały, który umocowany jest na zębach przez cały okres leczenia. — Na powierzchni zęba przyklejane są zamki. Mogą być metalowe, porcelanowe, kryształowe, a nawet złote. Aparat składa się również z pierścieni zakładanych na zęby trzonowe. Między zębami a zamkami przebiegają druty, które podczas wizyt kontrolnych są wymieniane — wyjaśnia.
Czas trwania leczenia jest uzależniony od wady zgryzu i wynosi około 2 lat. Po zakończeniu leczenia ortodontycznego zalecane jest leczenie retencyjne, które utrwala wynik osiągnięty podczas leczenia ortodontycznego za pomocą aparatów. Leczenie retencyjne u osób, które nosiły aparat ruchomy polega na tym, że pacjent nadal przez jakiś czas nosi aparat, ale już bez aktywacji, tzn. bez rozkręcania śrub, doginania drutów. Jeżeli pacjent leczył wadę aparatem stałym, ortodonta po zdjęciu aparatu, przykleja cienki drucik od wewnętrznej strony zębów oraz zaleca noszenie specjalnej płytki, którą zakłada się na noc. Okres leczenia retencyjnego powinien trwać co najmniej tyle, co leczenie aktywne.

Nie każdy może mieć aparat

Istnieją przeciwwskazania do rozpoczęcia leczenia ortodontycznego. Należą do nich: nieprawidłowa higiena jamy ustnej, próchnica zębów, braki w uzębieniu, stany zapalenia jamy ustnej, brak motywacji i współpracy ze strony pacjenta, niektóre schorzenia ogólne, duży stopień niepełnosprawności intelektualnej, fizycznej.

Leczenie ortodontyczne nie jest tanie. Kasa chorych pokrywa jedynie koszt aparatów ruchomych, za stałe trzeba zapłacić z własnej kieszeni, pamiętając, że każdy aparat należy wymieniać co dwa lata.
Ceny aparatu stałego w zależności od rodzaju aparatu i wyboru gabinetu wahają się od 1400 do 8000 zł. Najtańsze są aparaty metalowe, najdroższe lingwalne. Wizyty kontrolne kosztują od 80 zł do 300 zł, w zależności od rodzaju aparatu oraz tego co jest wykonywane podczas wizyty.

*Katarzyna Stupak, logopeda z warszawskiego gabinetu Soldent przy ul. Spiskiej 2A