O ortokorekcji wzroku u dzieci rozmawiamy z dr n. med. Anną Klonowską, okulistką.
Ewa Kozakiewicz: Co to są ortosoczewki i w jakich sytuacjach można je zastosować?
Dr n. med. Anna Klonowska, okulistka: Ortosoczewki to twarde, gazoprzepuszczalne soczewki kontaktowe. Stosuje się jej do korekcji krótkowzroczności i niewielkiego astygmatyzmu prostego u dzieci i młodzieży powyżej dziewiątego roku życia. Ich działanie opiera się na odwracalnej zmianie geometrii rogówki podczas snu (spłaszczenie centralnej części rogówki). Metoda ta jest odwracalna i całkowicie bezbolesna. Ogranicza zastosowanie tej metody zakres wady - najlepszymi kandydatami do ortokorekcji są osoby z krókowzrocznością do – 4,5 dioptrii oraz z astygmatyzmem prostym ale tylko do -1,5 dioptrii.
Jakie badania musi przejść dziecko, zanim lekarz przepisze mu ortosoczewki?
Dziecko musi przejść pełne badanie okulistyczne obejmujące m.in.: badanie ostrości wzroku bez korekcji i z korekcją, badanie refrakcji (określenie wady wzroku), ocenę przedniego odcinka i dna oka w lampie szczelinowej, następnie po zakwalifikowaniu do ortokorekcji ocenia się dopasowanie soczewek (tu robi się test z fluoresceiną). Przed założeniem soczewek próbnych lekarz przeprowadza badanie topografii rogówki za pomocą keratotopografu (poprzez stworzenie kolorowej mapy rogówki). Następnie zakłada się małemu pacjentowi soczewki próbne na 2-3 godziny. Po tym czasie ocenia się jakie zmiany powstały w mapie rogówki po założeniu soczewek próbnych. Dopiero na podstawie wykonanych badań i mapy rogówki laboratorium w USA produkuje ortosoczewki (głównie tam są wytwarzane) przeznaczone dla konkretnego dziecka.
Jak długo dziecko musi mieć założone ortosoczewki, aby mogło w ciągu dnia dobrze widzieć?
Początkowo soczewki zakładać trzeba każdej nocy, ale przy regularnym stosowaniu po kilku miesiącach można je zakładać co drugą, a nawet co trzecią noc. W dzień dziecko normalnie widzi i bez użycia okularów może się poruszać, biegać skakać czy pływać.