Dzieci urodzone w latach 2013-2016, które nie były szczepione przeciw pneumokokom, mogą skorzystać z bezpłatnych szczepień. Warto się pospieszyć, bo liczba bezpłatnych dawek jest ograniczona, podobnie jak czas akcji.
W tej chwili bezpłatnymi szczepieniami przeciw pneumokokom są objęte dzieci urodzone od 1 stycznia 2017 roku. Starsze – tylko w niektórych przypadkach (wcześniaki, dzieci z niską masą urodzeniową, chorujące na niektóre choroby przewlekłe). Ale Ministerstwo Zdrowia „zwolniło” właśnie z rezerw 250 tysięcy dawek szczepionki, która została zakupiona na potrzeby Programu Szczepień Ochronnych jesienią 2016 roku.
Ważność szczepionki upływa 30 czerwca 2018 roku (szczepionka jest pełnowartościowa!) i dlatego ostatnie szczepienie może być wykonane 29 czerwca. Kalendarz akcji jest jednak napięty: schemat szczepienia jest dwudawkowy, a między dawkami muszą upłynąć dwa miesiące, Ministerstwo Zdrowia poleciło, by dzieci zostały zakwalifikowane do szczepienia i zaszczepione pierwszą dawką nie później niż 20 kwietnia.
W sprawie szczepienia trzeba się kontaktować z placówką, gdzie złożyli deklarację wyboru lekarza podstawowej opieki zdrowotnej. Informacji o szczepieniach udzielają również powiatowe stacje sanitarno-epidemiologiczne.
Ministerstwo Zdrowia poinformowało już świadczeniodawców, że muszą zgłaszać zapotrzebowanie na szczepionki do właściwej stacji sanepidu. Akcja szczepień rusza 20 marca. Ponieważ obejmuje ona cztery roczniki dzieci a zaszczepionych będzie mogło zostać 125 tysięcy, lepiej nie odkładać decyzji na później.
Szczepienia przeciw pneumokokom wykonywane są szczepionką 10-walentną, taką samą jaką są już drugi rok szczepione najmłodsze dzieci. Bezpłatne szczepienia przeciw pneumokokom otrzymują dzieci urodzone po 31 grudnia 2016 roku.
Pneumokoki to bakterie odpowiedzialne za większość poważnych zakażeń u dzieci. Często osiedlają się w gardle lub nosie, nie wywołując objawów choroby (tzw. nosicielstwo). Jeśli jednak zaatakują, najczęściej wywołują zapalenia górnych dróg oddechowych (ostre zapalenie ucha środkowego, zapalenie zatok przynosowych), ale również zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, zapalenie płuc, zapalenie stawów. U niektórych dzieci i osób dorosłych mogą powodować ciężkie, zagrażające życiu zakażenia inwazyjne, łącznie z posocznicą (sepsą), czyli uogólnionym zakażeniem organizmu.
Ryzyko zakażenia znacznie się zwiększa, gdy dziecko przebywa w żłobku, przedszkolu lub innej większej grupie dzieci.
Na poważne choroby wywołane przez pneumokoki chorują najczęściej dzieci do piątego roku życia, ale najwięcej powikłań i ciężkich zakażeń inwazyjnych występuje w pierwszych dwóch latach życia.