ocena:

BLANKA - znaczenie imienia

Etymologia

imię o niejasnej do końca etymologii. Przypisuje mu się pochodzenie włoskie od słowa bianca – biała, jasnowłosa, hiszpańskie od słowa blanco - biały lub germańskie, jako żeńska forma dawnego imienia męskiego Blank – jasny. W Polsce bardzo rzadkie, nieco popularniejsze w ostatnich latach

Charakterystyka - znaczenie imienia

to osoba pobudliwa i uczuciowa. Posiada wrodzone poczucie estetyki. Lubi uciekać w marzenia, szczególnie w młodych latach. Z wdzięcznością przyjmuje każdą pomoc. Swobodnie czuje się dopiero wówczas, kiedy ma zapewnione poczucie bezpieczeństwa. Mimo że tego obawia się, to pozostawiona sobie i zmuszona liczyć na własne siły, potrafi wiele osiągnąć lub wyjść z opresji obronną ręką. Z pewnością nie grozi jej pracoholizm, gdyż wiele spraw i czynności lubi odkładać na później

Predyspozycje zawodowe

najlepiej radzi sobie w tzw. wolnych zawodach, przede wszystkim w zawodach twórczych i rękodziele, a także w psychologii

Formy obcojęzyczne

ang.-Blanche, Gwen, fr.-Blanche,, niem.-Blanka, Bianka, wł.-Bianca, Bianchina.

Znani imiennicy

Blanka Danilewicz – dziennikarka, Gwen (Blanche) Paltrow – amerykańska aktorka filmowa; Blanka Iselonis – polska snowbordzistka.

Imieniny

26 VII, 02 XII

Patroni

Bł. Blanka Kastylijska . (1188-1252). Była córką króla Kastylii Alfonsa IX i wnuczką króla angielskiego Henryka II Plantageneta. W wieku 12 lat została żoną francuskiego następcy tronu Ludwika VIII. Od 1226 r., po śmierci męża, władała Francją aż do uzyskania pełnoletności przez jej syna (przyszłego świętego) Ludwika IX. Okazała się energiczną i zręczną, a jednocześnie sprawiedliwą i dobrotliwą władczynią. Ponownie była regentką podczas nieobecności jej syna, który współdowodził wyprawą krzyżową. Pod koniec życia wstąpiła do zakonu cysterskiego Imieniny 26 lipca

Oceń opis imienia: