ocena:

BARBARA - znaczenie imienia

Etymologia

wywodzi się z języka greckiego i oznacza kobietę obcą, cudzoziemkę. Imię dość popularne już od początków chrześcijaństwa. W Polsce znane od XIV w. i nadal często nadawane

Charakterystyka - znaczenie imienia

posiada interesującą osobowość. Z jednej strony jest wrażliwa, uczuciowa, rodzinna i współczująca, a z drugiej niezależna, pewna siebie, uparta i wojownicza. Jej urok zniewala płeć odmienną, ale nie należy ona do ckliwych romantyczek, lecz realnie patrzy na życie. Interesuje się sztuką i życiem towarzyskim. Przyzwyczajona do wygód lubi oddawać się lenistwu

Predyspozycje zawodowe

lubi pracować w zawodach medycznych, artystycznych, a także może być zdolną dziennikarką lub literatką

Formy obcojęzyczne

ang., hiszp., niem.,wł.-Barbara, białor.- Varvara, Varka, fr.-Barbe, Babette, hol.-Barbera, ros.-Varvara, Varia

Znani imiennicy

Barbara Bitnerówna - tancerka; Barbara Brylska - aktorka; Barbara Hoff - projektantka mody; Barbara Krafftówna - aktorka; Barbara Kwiatkowska – aktorka

Imieniny

04 XII, 18 IV, 20 VII, 22 IX

Patroni

Św. Barbara, męczennica . (VII w.). Informacje źródłowe na jej temat pochodzą z VII w., ale raczej dotyczą czasów wczesnochrześcijańskich. Wynika z nich, że Barbara była córką zamożnego poganina Dioskura z Heliopolis. Studiowała w Nikomedii, gdzie zetknęła się z chrześcijaństwem. Niewykluczone, że korespondowała z jednym z Ojców Kościoła, słynnym pisarzem i filozofem, Orygenesem Aleksandryjskim. Z tego by wynikało, że musiała żyć na przełomie II i III w. Pod wpływem swojego mistrza przyjęła chrzest i złożyła wieczysty ślub czystości. Gdy ojciec się o tym dowiedział, zamknął ją w wieży, aby złamać jej opór przed zamążpójściem za upatrzonego przez niego kandydata. Nieugięta i wytrwała postawa córki spowodowała, że w przypływie złości własnoręcznie ją zabił. Po chwili sam zginął od uderzenia pioruna. Św. Barbara jest patronką górników, hutników, marynarzy, żołnierzy, kamieniarzy, kowali, cieśli, murarzy i więźniów Imieniny 4 grudnia

Bł. Barbara z Bergamo . (XV w.). W młodym wieku wstąpiła do zakonu bernardynek w Mediolanie. Ze względu jednak na zły stan zdrowia musiała opuścić klasztorne mury. Wkrótce razem z towarzyszką założyła w Vercelli wspólnotę, która kierowała się regułą zakonną św. Klary. W 1478 r. papież Sykstus IV zatwierdził tę fundację. Barbara została pierwszą ksienią nowo założonego klasztoru. Zmarła jeszcze w tym samym roku Imieniny 19 listopada

Oceń opis imienia: