Moje przeżycia-dzieci,dom,rodzina-po prostu o wszystkim

No i stało się. Wróciłam do pracy.Wróciłam na swoje miejsce,robię to,co robiłam przed porodem.

    Bardzo mnie to cieszy.Nareszcie odżyjemy,wyjdziemy z długów.Z Kacprem został mąż.Póki co nie pracuje,jest jeszcze na rencie,czeka na wyniki.W zasadzie nie ma wyjścia-nie mamy z kim zostawić synka,żeby i on mógł wrócić do pracy.Z drugiej strony widze,że chłopaki dają sobie radę,a gdy wracam Kacper wiesz mi się na ramieniu.Na pewno w jakiś sposób za mną tęskni,ale większych problemów nie ma.

W pracy myślę o nim,ale staram się skupić na tym co robię.Na szczęście bez żadnych problemów wzięłam się do pracy,nie musiałam specjalnie się "przyzwyczajać".Pierwszego dnia czułam się tak,jakbym wróciła do pracy po długim weekendzie a nie po 1,5 rocznym urlopie macierzyńskim i wychowawczym.Najgorsze były pierwsze dwie-trzy godziny,potem szło już z górki.

Teraz będzie lepiej.Tylkko lepiej.Aby tylko zdrowie dopisało...

Pojechałam ja sobie do miasta w czwartek.W pewnym momencie dzwoni telefon.Widzę-mąż.Odbieram.

Słysze nagle-słuchaj,ty wiesz-właśnie przyszedł bączek.To chyba ten co wygrałaś.A wiesz jaki duzy? A Kacper się nim bawi już z 10 minut.

Byłam wielce zdziwiona,wszak dzień wcześniej wysłałam formularz.

Gdy wróciłam -obejrzałam bączka ,no i faktycznie-bączek ejst ebobasowy.

Normalnie szok.

Cudo.

Dziękuję.

A właściwie mój syncio.No ja też-bo lubię patrzeć jak się kręci.

E bobasku!

Dziś Twoje święto! Urodziłeś się pewnie w bólach,równo dwa lata temu.

Przez ten czas udało Ci się zebrać ogromną liczbę przyjaciól,sympatyków,użytkowników.

Uwielbiasz rozdawać prezenty ,nagrody nam -mamom.

A ja-uwielbiam dzielić się radościami ze wszystkimi znajomymi  i składać życzenia przyjaciołom.

A że Ty jesteś moim przyajcielem od ponad roku (poznaliśmy się w grudniu 2009,kiedy to zaczynałeś raczkować  a mój synek miał dopiero ponad miesiąc)-więc składam Ci zyczenia.

Dużo słońca i radości,
Ogrom szczęścia, pomyślności,
Abyś wszystko, co byś chciał,
Z wielką łatwością zdobywał,
Tego wszystkiego życzę Ci,
No i samych pogodnych dni.

Abyś zdobył masę gór

Abyś więcej użytkowników miał

A my Ci w tym pomożemy

Bo bardzo Cię bobasku kochamy!

I jeszcze jedna miła wiadomość,która bardzo mnie zaskoczyła dziś w południe.

Otóż,gdy włączyłam kompa i weszłam na mój kochany portal-ujrzałam wpis na temat nagrodzonych użytkowników.I bardzo mile zostałam zaskoczona-bo okazało się ,że jestem na liście nagrodzonych i dostaniemy bączka! I wszystko dlatego,że wraz z 4-ma innymi koleżankami wzięłyśmy udział w Blogu Roku 2010.Nie ukrywam,że gdy zgłaszałam swojego bloga do konkursu-wahałam się.ALe gdy to zrobiłam,nie żałowałam.Nie wiem ile ludzi spoza ebobasa go przeczytało,ale na pewno trochę ich było.

W każdym razie blog mój nie wygrał.Za to ebobas potrafił docenić moje wypociny i kilka miesięcy temu zdobyłam nagrodę blogerki.A tym razem-za sam fakt,że wzięłam udział w konkursie blogu roku 2010.To dla mnie ważne.

Ebobasku! dziękuję Ci za to.

Jutro wyślę formularz i z niecierpliwością bedę czekała na bączka.Bączka,który przypomina mi moje dzieciństwo,a teraz bawi sie nim mój niespełna 1,5 roczny synek (rocznikowo jej jak Ty).

Jeszcze raz dziękuję! I jeszcze raz STO LAT dla bobaska w dniu Jego święta!

Jakiś czas temu pisalam,jak synek przełamał się i "dotknął" nocnika.

Teraz kolejne wydarzenie...

A było to tak:

Czwartek,wieczór-około godziny 19.

Moje najmłodsze dziecię chodziło sobie po mieszkanku bez pieluszki,ale w samych rajstopkach.Tak,by pupka mu odpoczęła.Często tak robimy,zwłaszcza wieczorkiem,przed kąpielą.

Oczywiście za każdym razem próbujemy dac mu nocnik.SIada na nim,i siada...Posiedzi chwilę i wstaje...A tym razem:

wziął nocniczek,wszedł na narożnik (kuchenny),postawił nocnik,i usiadł na nim.

Po jakimś czasie zszedł,podszedł do mnie,ja patrzę-a on ma ...mokre ręce.Zdziwiłam się,bo nie miał w ręku herbaty,którą mógłby się oblać.Po chwili patrzę,a on ma mokre rajstopki,a w nocniku jest jakiś płyn.

Zrozumiałam,że Kacper -suprise- zrobił siku do nocnika,ale..przez rajstopki.

Nie ważne,że przez rajstopki.Liczył się efekt.Oczywiście w domu radość,przybiegła reszta rodziny (czyt.starsze dzieci i tatuś),wszyscy bili brawo,a niunio z nami.Śmiał się,i widział ,że sie cieszymy.

Jak narazie  jednak jest to jedyny przypadek.Kilkanaście minut zrobił siku będąc w rajstopkach,niestety-już nie do nocnika.Ale czekamy na cieplejsze dni,gdy bedzie mógł biegać w samych majteczkach .Ale ...będziemy próbować dalej.

Kacper z  dziadkiem znaleźli sposób porozumiewania się ze sobą.

To taki ich telefon.

Hmm,mój maluszek.

Rośnie jak na drożdżach,jutro skończy już 16 miesięcy.Nie wiem,kiedy to zleciało.Jeszcze trochę, a będzie 1,5 roku.

Ale wreszcie zaczyna cosik gadać.Narazie są to niezrozumiałe wyrazy,słowa "po swojemu" ale wczoraj odkryłam,że na Ewę woła "eja".Kurczę,nie wiem tylko jak na Łukasza,nie zorientowałam się jeszcze,bo gada tak śmiesznie,że hej.Wychodzi mu "baba" ,"dada", "am","daj" .

Ostatnio nauczył się wchodzić na narożnik kuchenny.Staje w oknie i wygląda.A najlepiej jak widzi wracające ze szkoły dzieci.Puka w okno i im "macha".Oni podchodzą do okna,i chichoczą się.Fajnie to wygląda.

Nauczył się też dawać buzi.Na prośbę oczywiście."Kacperku,a dasz buzi mamusi"? pytam.A synuś z zamkniętą buzią przysuwa się do mnie i daje buzi."A Kacperek jak kocha mamusię?" pytam.To on tuli,tak ładnie tuli,rączkami obejmuje za szyję,jakby chciał powiedzieć "moja mamusia".

No i jeszcze jedna zabawa.W telefon.Z dziadkiem.Dziadek urzęduje u siebie,jego pomieszczenie sąsiaduje z naszym pokojem.Dziadek puka w drzwi,a Kacperek podbiega i też puka.A właściwie wali.To dziadek mu odstukuje.Dziadek coś do niego krzyczy,mówi,to on odpowiada.I tak rozmawiają.Udało mi się to nagrać,w wolnej chwili zrzucę na kompa,i wyślę na youtube,by dać tu link.

To zadziwiające,jak szybko taki maluszek się uczy.Wystaczy coś mu pokazać.Dziś zaczęłam mówić mu głośno "AAAAAAAAAAAAAA" z szeroko otwartą buzią.To i on otwiera buźkę i robi to samo.W ten sposób mogę mu zajrzeć do ząbków,czy idzie kolejny,bo nie chce otwierać buzi.To go wzięłam sposobem,i...udało się.

O czym mogę jeszcze napisać? hm,jest tego tyle,że nie sposób spamiętać.Ale może przy najbliższej okazji ,przypomnę sobie..