Są dwa serca - ich ciągłe nieustanne bicie zdaje się w dwóch jestestwach jedno tworzyć życie. http://www.blogroku.pl/ebobas,gwgqt,blog.html

Szczepienie

Dziś kończe równo 8 tygodni, po ubrankach widać ,ze rosnę. Część ubranek juz poszła do szafy i będzie czekać na rodzeństwo, a mamusia dokupuje mi coraz większe sukienki:) sama przyjemność. Uśmiecham się słodko na widok mamy i taty, bo jestem coraz bardziej towarzyska i wszystko mnie interesuje. Najbardziej smakują mi moje własne rączki i do tego ślinie się niesamowicie:)

Smacznie sobie spałam,aż tu nagle ktoś dotknąl mnie zimnym aparatem do usg i się rozpłakałam. Nie podobała mi się ta wizyta, dopiero ramiona mamy podziałały kojąco i przestałam płakać. Muszę odwiedzić nefrologa,bo coś niedobrze z nerką.Mamusia się martwi,a ja pocieszam ją swoim uśmiechem

musze odwiedzić nefrologa

Dziś moje kochane już nie brzuszkowe, ale calkiem realne i prawdziwe szczęście kończy 52 dni:) Mniej więcej rok temu podjelismy decyzję o powiększeniu rodziny i rozpoczelismy starania:) Mieliśmy dużo szczęścia i wkrótce na teście pojawiły się dwie szczęśliwe czerwone kreseczki. Ciąża...hmm już nie pamiętam jak to było:) choć pod koniec duży brzuszek bardzo mnie ograniczał...a potem poród( który na szczęscie zakończył się szybko- bo bolało jak cholera) i jest z nami:) moja wyczekana córeczka. Teraz rośnie moja Tosiunia i z dnia na dzień sprawia, że jestem najszczęśliwsza na świecie, bo jestem mamą
 

Troszkę Cię zaniedbałam mój blogu...ale od 7 tygodni jestem mamą i większośc czasu spędzam na patrzeniu się na moją małą królewnę:) teraz korzystam z okazji , ze mój maluszek śpi i zamiast gotować obiad , stukam w klawiaturę...ale przecież świeżo upieczona mamuśka musi mieć czas też na przyjemności, a nie tylko sprzątanie , gotowanie i karmienie. Dziś na przykład moja przyjemnością będzie wyjście na miasto, ale bez córki. Czekam na popołudnie i cieszę się jak dziecko, ktore ma dostać cukierka:) Pewnie i tak po jakiś 20 minutach, będę chciala wracać ,bo na pewno płacze beze mnie:) nie ma to jak przewrażliwona matka. Ciągle zmartwiona i drżąca o swoje małe serduszko. Najlepiej wszędzie zabierałabym moje szczęście , ale czasami potrzebuje oddechu, chwili tylko dla siebie. Próbuje ułożyć sobie swój odrębny plan działania , tak aby caly dzień przebiegał bez przeszkód....no cóż nie zawsze to się udaje, czasami zostają tylko chęci, a to przecież za mało....ale potem jest noc i znowu dzień-można zacząc od nowa;) zapału mi nie brakuje. Znajome przed porodem mówiły ,, po porodzie zobaczysz , dziecko cię wykończy, będziesz niewyspana, zaniedbana,  dziecko da ci jednym słowem w kość'' i co jak ja im po narodzinach córki mówię, że jest rewelacyjnie, że jestem super szczęsliwą matką i żoną, to co słyszę tym razem ,,ale zobaczysz jak zacznie raczkować , a jak ząbkować, a kolki, to wtedy da Ci popalić'' bardzo jestem ciekawa czy ich teoria się sprawdzi. Bo jak na razie mam wrażenie, że lepiej mówić z góry , że jest tragicznie i że dziecko to udręka , może wtedy te ,,znajome'' zamkną dziubki, bo będa miały satysfakcje i powiedzą,, a nie mówiłam, że dziecko da Ci w kość''

Skończyłam 7 tygodni:) Mama z tej okazji zjadła swój ulubiony budyń i nawet mnie po nim brzuszek nie bolał:) Jestem coraz bardziej towarzyska, nie lubie leżeć samotnie w łożeczku, mimo, że jest tam kolorowo i cieplutko. Najbardziej odpowiada mi jak mama nosi mnie na rękach i przytula. Gdy ktoś na mnie patrzy usmiecham się do niego:) jestem małym wesołym śmieszkiem rodziców:)

Wyjechałam do babci na krótkie wakacje, niestety pogoda nam nie dopisała i cały czas padał deszcz:( ale i tak świetnie się bawiłam. Teraz jestem jeszcze grzeczna, bo spokojnie sobie leże u mamy na rękach, ale jak zacznę chodzić , to dopiero ta moja babcia zobaczy jak będzie musiala mnie gonić:) ale to już za rok:)

Moje pierwsze w życiu imieniny:) Dostałam śliczne prezenty od rodziców i dziadków i mnóstwo życzeń i buziaków. Popołudniu pojechałam do drugiej babci i zostałam tam , aż do niedzieli, więc miałam małe imieninkowe wakacje:)