Troszkę Cię zaniedbałam mój blogu...ale od 7 tygodni jestem mamą i większośc czasu spędzam na patrzeniu się na moją małą królewnę:) teraz korzystam z okazji , ze mój maluszek śpi i zamiast gotować obiad , stukam w klawiaturę...ale przecież świeżo upieczona mamuśka musi mieć czas też na przyjemności, a nie tylko sprzątanie , gotowanie i karmienie. Dziś na przykład moja przyjemnością będzie wyjście na miasto, ale bez córki. Czekam na popołudnie i cieszę się jak dziecko, ktore ma dostać cukierka:) Pewnie i tak po jakiś 20 minutach, będę chciala wracać ,bo na pewno płacze beze mnie:) nie ma to jak przewrażliwona matka. Ciągle zmartwiona i drżąca o swoje małe serduszko. Najlepiej wszędzie zabierałabym moje szczęście , ale czasami potrzebuje oddechu, chwili tylko dla siebie. Próbuje ułożyć sobie swój odrębny plan działania , tak aby caly dzień przebiegał bez przeszkód....no cóż nie zawsze to się udaje, czasami zostają tylko chęci, a to przecież za mało....ale potem jest noc i znowu dzień-można zacząc od nowa;) zapału mi nie brakuje. Znajome przed porodem mówiły ,, po porodzie zobaczysz , dziecko cię wykończy, będziesz niewyspana, zaniedbana,  dziecko da ci jednym słowem w kość'' i co jak ja im po narodzinach córki mówię, że jest rewelacyjnie, że jestem super szczęsliwą matką i żoną, to co słyszę tym razem ,,ale zobaczysz jak zacznie raczkować , a jak ząbkować, a kolki, to wtedy da Ci popalić'' bardzo jestem ciekawa czy ich teoria się sprawdzi. Bo jak na razie mam wrażenie, że lepiej mówić z góry , że jest tragicznie i że dziecko to udręka , może wtedy te ,,znajome'' zamkną dziubki, bo będa miały satysfakcje i powiedzą,, a nie mówiłam, że dziecko da Ci w kość''