"O wszystkim i o niczym"

 Wczoraj wieczorem, było koło 19. Mąż był na podwórku, zakładał głośniki do samochodu kolegi. Ja razem z moją dziewczynką byłyśmy w domciu i oglądałyśmy razem bajeczki dla najmłodszych.

Przypomniało mi się coś i pobiegłam na dół do mamy ,aby jej to powiedzieć. Nie było mnie max 2minuty. Idąc po schodach wołałam córeczkę, ona zawsze przybiegała i tak się wygłupiałyśmy zawsze przez barierkę. Tym razem wołam, Agatko, Agatko... a tu cisza?!?! Poszłam czym prędzej aby zobaczyć co się dzieje, że mała nawet się nie odezwała... Widok który zobaczyłam, przyprawił mnie o kołatanie serca!!!

Moja Agatka wspięła się ma krzesło, z tego krzesła na szafkę, a z szafki na dużą wysoką komodę na której stoi telewizor, bo nie mieścił się na stoliku rtv. Mała stała sobie na rogu komody i trzymała się telewizora!!!!!

Jeden jej gwałtowny ruch i leci na ziemię razem z telewizorem.... To było straszne, najgorsze jest to ze gdy ją zdjęłam chciała z powrotem tam wejść!!!

Agatka dała mi dużo do myślenia, zdałam sobie sprawę w jakim ułamku chwili mojej nieuwagi może stać się tragedia! Staram się jej nie spuszczać z oczu, trzy razy się zastanawiam czy mogę iść zrobić siusiu, lub wynieść śmieci, a może lepiej zabrać ją ze sobą?!?

Kolejny zębolek wyszedł, jak fajnie już zostały tylko cztery ostatnie, więc zapowiada się dłuższa przerwa:-)

Dzisiaj, zamiast zabawy na podwórku, mamusia postanowiła że wybierzemy się na wycieczkę rowerową. Na moje pierwsze urodzinki dostałam fotelik rowerowy, wiec trzeba w końcu zacząć z niego intensywniej korzystać.
Korzystając z poprawy naszej psotnej pogody, mama wybrała dla nas trasę (ok 10km) do okoła trzech wsi złączonych ze sobą, w tym naszej :-)
W połowie drogi, moja mamusia była już troszeczkę zmęczona, ciężko oddychała więc postanowiłam gładzić ją po pleckach, aby dodać jej otuchy. W końcu nie jechała sama, miała niezły balast ze sobą, mnie prawie 11 kilo oraz moją siotrzyczkę lub braciszka pod serdyszkiem :-)
Gdy nadarzyła się okazja, mamusia postanowiła skrócić trasę naszej wycieczki, o jakieś 2 km. W sumie dobre i to. Nagle usłyszałam że w naszym rowerku coś zaczyna trzeszczeć , mamusia też troszeczkę się zaniepokoiła, ale dzielnie pedałował dalej. Gdzy dojeżdżałyśmy do przejazdu kolejowego (2 kilometry od naszego domku), usłyszałam jakiś trzask, okazało się że spadł nam łańcuch!!!
Pierwsza myśl mojej mamusi była taka, aby go naprawić. Mamusia spojrzała na mnie, (musiałaby mnie wyciągnąć z fotelika) i stwierdziła że wybiera marsz do domu. W końcu jestem jej córeczką i wiedziała ona że jeśli mnie wyciągnie, to ja wejdę tam gdzie nie trzeba, np. pod samochód.
Mamusia dzielnie maszerowała , a ja zrobiłam się już taka zmęczona, że oczy same mi się zamykały. Moja główka wisiała na dół, a moje ciało trzymały pasy bespieczeństwa! Na pewno musiało to świetnie wyglądać hehe. Mam próbowała mnie budzić , tłumacząc że wszysto będzie mnie pózniej bolało i że już nie daleko, ale ja nie porafiłam nad tym zapanować.
W końcu dotarlłyśmy do domu, mamusia chciała położyć mnie spać, po takiej "ciekawej" podróży , ale ja już się wyspałam!!! Dla mnie nadszedł teraz czas zabawy, nie drzemki:-)

No tak, zabawa wciąga dzieci, to fakt. Agatka w swoim pokoju trzyma drobne zabawki w dużej szufladzie. Uwielbia ją otwierać, przeglądać zabawki i zamykać. Przy wczorajszej zabawie, mały misiek upadł na ziemię koło otwartej szuflady. Córeczka chciała szybko go podnieść, no iiii niestety nadziała się brodą na róg.... Płacz był ogromny , nawet przebita skóra... Ale mamusia szybko ją przytuliła oraz pocieszyła i po chwili było już wszystko w porządku :-)

Musimy się przyznać że mieszkamy na granicy naszego państwa :-) A dokładnie na granicy Polsko - Czeskiej. Gdy dzisiaj troszeczkę się rozjaśniło , poszłyśmy z córeczką na spacerek. Przeszłyśmy przez drogę iiiii byłyśmy w Czechach haha. Daleka wyprawa to nie była, ale jednak zaliczyłyśmy pobyt za granicą :-)

Już po kolejnej wizycie u mojej gin :-) Jestem bardzo szczęśliwa, ale też troszeczkę się boję! Wszystkie moje wyniki są w porządku. ciśnienie troszeczkę mam podwyższone a dokładnie to 140/80, w ciąży górna granica to 135. Zalecenia pani doktor są takie, że przez 2 tygodnie mam mierzyć sobie ciśnienie rano i wieczorem oraz  spisywać to na karteczce. Po tych 2 tygodniach z karteczką, na kontrolę. Wtedy zapadnie decyzja, czy powinnam przyjmować jakieś lekarstwa, czy też na razie ,jet to zbędne.

Znowu widziałam moje maleństwo, pani doktor powiedziała , że serduszko pięknie puka i maluszek ma już 4cm :-) Dzidzia była odwrócona do nas pleckami i słodko sobie spała :-) 

Mam problem z drukarką, nie chce mi zeskanować zdjęcia, ale najpózniej jutro wieczorem  postaram się wyeliminować ten problem i wkleić zdjęcie do galerii.

Niech eCiocie podziwiają razem ze mną mojego okruszka :-)

Mamusia odkryła mój kolejny ząbek! To już 15!!!! Zostało jeszcze tylko 5 damy radę :-)

Dziadek zrobił Agatce piękną piaskownicę i w końcu była okazja aby się w niej troszeczkę pobawić. Tylko pół godzinki, bo zaczął znowu padać deszczyk ale lepsze to niż nic!
Teraz czekamy aż dziadek zrobi naszą obiecaną huśtawkę :-)

Tak, to juz 11 tydzień mojej dugiej upragnionej ciązy :-) Przeżywam ją troszeczkę inaczej niż za pierwszym razem. Co wcale nie znaczy że gorzej , wręcz przeciwnie, lepiej. Mdłości które pierwszym razem trzymały się mnie do końca ciąży, teraz powoli odchodzą w zapomnienie. Nie mam za bardzo czasu aby się nad sobą rozczulać, mam Agatkę która bardzo potrzebuje mamy, chyba juz coś wyczuwa, bo nie opuszcza mnie na krok, ciągle przytula, całuje.... 

Tak sobie myślę, i dociera do mnie że na Święta Bożego Narodzenia będziemy mieli małego brząca już w domku, ciekawe jak będą wyglądać te święta, z dwoma dziećmi w domu. To już będzie prawdziwa rodzinka. Teraz tez jesteśmy fajną rodzinka, choć czegoś nam brakuje. Agatka bawi się tylko z nami, będzie szczęśliwa, jak będzie już miała towarzystwo do zabaw :-)