Wczoraj wieczorem, było koło 19. Mąż był na podwórku, zakładał głośniki do samochodu kolegi. Ja razem z moją dziewczynką byłyśmy w domciu i oglądałyśmy razem bajeczki dla najmłodszych.

Przypomniało mi się coś i pobiegłam na dół do mamy ,aby jej to powiedzieć. Nie było mnie max 2minuty. Idąc po schodach wołałam córeczkę, ona zawsze przybiegała i tak się wygłupiałyśmy zawsze przez barierkę. Tym razem wołam, Agatko, Agatko... a tu cisza?!?! Poszłam czym prędzej aby zobaczyć co się dzieje, że mała nawet się nie odezwała... Widok który zobaczyłam, przyprawił mnie o kołatanie serca!!!

Moja Agatka wspięła się ma krzesło, z tego krzesła na szafkę, a z szafki na dużą wysoką komodę na której stoi telewizor, bo nie mieścił się na stoliku rtv. Mała stała sobie na rogu komody i trzymała się telewizora!!!!!

Jeden jej gwałtowny ruch i leci na ziemię razem z telewizorem.... To było straszne, najgorsze jest to ze gdy ją zdjęłam chciała z powrotem tam wejść!!!

Agatka dała mi dużo do myślenia, zdałam sobie sprawę w jakim ułamku chwili mojej nieuwagi może stać się tragedia! Staram się jej nie spuszczać z oczu, trzy razy się zastanawiam czy mogę iść zrobić siusiu, lub wynieść śmieci, a może lepiej zabrać ją ze sobą?!?