Jestem mamą, jestem sobą

 Mówią, że nigdy nie jest za późno, żeby zacząć.

Mój synek ma już półtora roku. Od chwili jego narodzin planowałam, że założę bloga- dla niego, na pamiątkę, ode mnie.Tak sobie myślę, że gdyby moja mama, dała mi taki prezent, to by było COŚ. Ja chciałabym poczytać jak ona się czuła, co myślała, co robiła, jak to było...

A czy mój syn będzie tym zainteresowany?

 Dobrze pamiętam emocje, jakie towarzyszyły mi, gdy sie dowiedziałam, że będę mamą. Takie dziwne uczucie, podniosły nastrój. Mieszanka radości, zadziwienia, błogiego spokoju i podekscytowania.

 Niesamowita była świadomość, że nigdy już nie jestem sama. Ten maluch, który jeszcze się nie urodził, jest stale ze mną.

Senność, senność, senność...

 I niedługo potem niepokój i przelatujące przez głowę nieuczesane myśli: czy w ciąży można farbować włosy? ebobas.pl/artykuly/czytaj/372/uroda/pielegnacja-wlosow-i-paznokci-w-ciazy , czy można wypić czasem kieliszek wina do obiadu? jak jeść, żeby nie utyć więcej niż norma? czy można jeść sushi? a tatara? pleśniowe sery? czy można latać samolotem? czy ktoś zna dobrego lekarza? dobry szpital? szkołę rodzenia? czy teraz moge ćwiczyć jogę? czy ktoś prowadzi jogę dla przyszłych mam?

 I znów spokój, senność, błogość. I tak przez całą ciążę-na karuzeli emocji. Dobrze pamiętam.