Odludek??Moje dziecko ma problemy z kontaktem wśród rówieśników. POMOCY !

Dziewczyny zwracam się do was z ogromną prośbą.. pomóżcie mi. Mój synek jest w wieku przedszkolnym. Nie chce bawić się w przedszkolu z innymi dziećmi, izoluje się od nich - zauważyła to jego wychowawczyni. W domu zachowuje się normalnie jest radosnym dzieckiem. Do przedszkola idzie chętnie, ale tam na miejscu zamyka się. Co powinnam zrobić? Nie chcę go przestraszyć ...



Zmieniany 1 raz(y). Ostatnia zmiana 2015-01-28 12:26 przez Alicja222.

Alicja222 uważam, że rozmowa z dzieckiem to pierwszy krok do rozwiązania problemu - podpytaj sybnka czy ma w przedszkolu ulubionych kolegów, czy lubi tam chodzić itd. Dowiedz się jak najwięcej o sytuacji tam panującej od NIEGO. Poznaj wersję dziecka, dopiero później porozmawiaj z nauczycielką. Być może coś się wydarzyło, źle sie tam czuje, ktoś go obraził, albo czegoś się boi ? Nie można od razu zarzucać dziecku że izoluje się od innych .... warto poznać przyczynę.

Moim zdaniem nie powinnaś go specjalnie motywować do kontaktów z rówieśnikami. Może po prostu taki ma charakter i na siłę nic tu nie zdziałasz - tak jest, że jedni mają zdolności interpersonalne a drudzy są np wybitnymi indywidualistami.

Podobnie jak ty Alicja222 mam kłopot z córeczką, która nie chce jeździć na żadne szkolne wycieczki, nie lubi wychodzić do zoo, na basen, stroni od imprez zorganizowanych typu dni matki, babci itd. . Ona zawsze od tego ucieka. Chce zostawać w domu - najczęściej udaje, że coś ją boli. Co powinnam zrobić ??

hmm może powinnaś zabrać córeczkę w te miejsca z rodziną i kilkoma dobrymi koleżankami - może nie lubi po prostu przebywać w obcych miejscach z całą grupą i nie czuje się bezpiecznie. Zapytaj córkę czy chciałaby wybrać miejsce na wycieczkę, zróbcie to wspólnie, pokaż jej zdjęcia w internecie zaciekaw ją w jakiś sposób. Dziecko powinno poznawać świat, musisz w nim to zaszczepić. Poczytaj trochę o teorii pedagogiki kultury jest to bardzo ciekawy dział pedagogiki, który kształci osobowość przez dobra kultury.

tak tylko mój syn nie widzi problemu w tym wszystkim. Rozmawiałam z nim już kilka razy. Do przedszkola idzie chętnie, opowiada o kolegach, o nauczycielkach, jednak tam na miejscu po prostu się blokuje. Nauczycielki mówią, że odstaje od grupy nie bawi się z nikim, siada przy wolnych stolikach po prostu unika kontaktu z grupą rówieśników. ..

Problemywych - wycieczka z koleżankami (pod moją opieką ) to był chyba doby pomysł. Zuzia już zaprosiła ulubione dziewczynki z grupy. Może faktycznie nie czuje się pewnie wśród całej grupy z przedszkola ? Postaram się jakoś przełamać ten strach Jedziemy na wycieczkę do Zoo a wieczorem dziewczynki zjedzą u nas kolację, pobawią się razem - będę mogła trochę poobserwować córkę

Alicja222 zastanawiałaś się czy nie chodzi po prostu o zwyczajną nieśmiałość ?? Idzie chętnie do przedszkola, lubi tam przebywać ( przynajmniej tak twierdzi w domu ) nie narzeka nie skarży się na rówieśników a mimo wszystko tam na miejscu izoluje się... Gupa przedszkolna liczy zapewne kilkanaście osób może jest to dla niego za dużo, wstydzi się odezwać na forum, boi się reakcji innych. Pomyśl o tym...
"NIEŚMIAŁOŚĆ. CO TO JEST? JAK SOBIE Z NIĄ RADZIĆ?" Philip G. Zimbardo wyd PWN - polecam tą książkę, poczytaj dowiesz się jakie mogą być przyczyny. Stworzysz sobie podstawę - dowiesz się jak walczyć z nieśmiałością.

"Wspomaganie rozwoju dzieci nieśmiałych poprzez wizualizację i inne techniki arteterapii" Joanna Gładyszewska-Cylulko wyd Impuls - pozycja dla trochę bardziej zaawansowanych, ale zawiera też część praktyczną. Przykładowe scenariusze zjaęć, różne zabawy itd. również polecam.

Kamilakam252 Czekam na relację z wyprawy do Zoo. Mam nadzieję, że córka otworzy się wreszcie, polubi wycieczki i zwiedzanie, i przede wszystkim, że dogada się z koleżankami
Spędź z nią trochę czasu. W towarzystwie dzieci będzie ci łatwiej ją zaobserwować, a jej może będzie łatwiej ( bezpieczniej ).
Na wieczór po kolacji polecam książeczki edukacyjne dla dzieci np. "Łamigłówki 5latka " wyd literka - moje dzieci je uwielbiają, cała seria "Minimagia" wyd Rea, "Wierszyki i zagadki dla przedszkolnej gromadki" wyd Aksjomat - książeczki nie są drogie ale dzieci bardzo fajnie spędzają przy nich czas.
( Przetestowane na własnych maluchach). Pozdrawiam.

Postaram się zrobić wszystko tak jak mi radzisz. Mam nadzieję że znajdę przyczynę tego problemu i strachu przed wyjazdami...Jeśli nie uda mi się nic zdziałać chyba powinnam zapisać córkę do psychologa. Martwię się o nią.

Myślę, że psycholog powinien być ostatnim krokiem w tej sprawie. Spokojnie, poradzisz sobie i rozwiążecie ten problem. Czekam na dalsze informacje Pozdrawiam.

Niektóre dzieci nie radzą sobie w grupie rówieśników. Czasem jest to kwestia temperamentu dziecka, jak i również jego nieśmiałości. Zdarza się, że dziecko boi się tego jak zostanie odebrane przez swoich kolegów/koleżanki, często nie chce brać udziału w zabawach z innymi , bo uważa, że sobie w czymś nie poradzi. Dzieci często boją się tego, że nikt nie będzie chciał się z nimi bawić, dlatego wolą siedzieć same. Warto może zacząć czytać razem z dzieckiem bajki terapeutyczne, które napisane są właśnie na potrzeby dzieci, które zmagają się z pewnymi lękami bądź są nieśmiałe. Polecam „Bajki terapeutyczne” autorstwa Hanny Szagi jak i innych autorów, w których znajdziemy bajki o pokonywaniu swojej nieśmiałości do innych. Właśnie główną cechą bajek terapeutycznych jest to , że bohater również znajduje się w trudnej sytuacji i przeżywa jakieś lęki. Ich głównym celem jest przezwyciężanie lęku więc może to okaże się być dobrym sposobem, aby dziecko zachęcić do kontaktów z rówieśnikami. Ważne jest to ,aby nie naciskać na dziecko i nie męczyć pytaniami, dlaczego tak się zachowuje, ponieważ będzie ono myślało , że zrobiło coś złego i rodzice są niezadowoleni. Na spacerze z dzieckiem bądź np. podczas przygotowywania wspólnie kolacji można dopytywać o drażliwy temat i powoli wyciągać wnioski na temat tego, dlaczego tak się zachowuje. Być może problem tkwi w tym , że na zajęciach w których uczestniczy dziecko przeznaczone jest zbyt mało czasu na zabawy , ćwiczenia , które sprzyjają integracji dzieci. Warto dowiedzieć się o tym, jakie zabawy i ćwiczenia są organizowane podczas zajęć, czy stosowane są różnego rodzaju metody ,w których dzieci współpracują razem ze sobą. Jeśli nie warto może zapisać dziecko na zajęcia , które mają na celu nie tylko pobudzić aktywność dziecka , ale i również rozwijają wiarę we własne siły i możliwości. Polecam poczytać książkę : Marta Bogdanowicz , Bożena Kisiel, Maria Przasnyska „ Metoda Weroniki Sherborne w terapii i wspomaganiu rozwoju dziecka” Można dowiedzieć się z niej o organizacji zajęć stymulująco-terapeutycznych według metody Weroniki Sherborne , jak i również zapoznać się z różnymi ćwiczeniami.

Witam, jeżeli dziecko tak się zachowuje tylko w sytuacji gdy przebywa w przedszkolu to trzeba bardziej przyjrzeć się całej atmosferze w przedszkolu, może jest ktoś kto mu dokucza, albo onieśmiela? Może przytłacza go rozłąka z Panią, może zaistniała jakaś sytuacja, w której dziecko zawstydziło się swojego zachowania? Jeżeli Pani dziecko jednak zachowuje się inaczej w każdej interakcji z rówieśnikami to problem może leżeć w nim, jego temperamencie i osobowości albo jakiejś sytuacji, która wydarzyła się kiedyś a ma wpływ na jego życie teraz. Warto zainicjować jakieś spotkanie z większą ilością dzieci gdzie mogła by Pani brać czynny udział w ich wspólnej zabawie. Może Pani wtedy kierować zabawą tak aby Pani dziecko było zaangażowane. Jeżeli to nie pomoże może warto jednak udać się do psychologa dziecięcego.
Pozdrawiam

Bardzo prawdopodobne, że nauczycielki w przedszkolu nie potrafią stworzyć takiej atmosfery, która byłaby akceptowana przez twoje dziecko. Możliwe jest, że dzieje się taka sytuacja jak opisuje ją użytkowniczka powyżej. Kto wie czy dziecko nie ma problemów z rówieśnikami i przez to nie chce się z nimi bawić. Zwłaszcza, że w domu zachowuje się normalnie. Dokładnie zbadałabym sytuację, która dzieje się w tym przedszkolu, a jak nic się w tej kwestii nie zmieni to rozważyłabym nawet zmianę przedszkola, żeby po prostu dziecka nie stresować. Najważniejsze jest jednak znaleźć przyczynę

Święte słowa! Na pewno nie wolno tej kwestii bagatelizować, ponieważ nie dzieje się to przypadkowo. Im szybciej znajdziesz rozwiązanie, tym lepiej dla twojego dziecka :-)