Prawdopodobnie - na szczęście, Antoś nie będzie wampirkiem. Wychodzącą trójkę wyprzedziła niespodziewanie prawa jedyneczka! Jak się uśmiecha, to widać, że coś tam już wystaje. Trójka stoi w miejscu, nie przebiła się jeszcze. Miałam nadzieję, że zanim te kły będą widoczne, to zaczną się pokazywać inne ząbki... ufff!

Antoś ostatnio jest taki słodki, że masakra. Tak mu się spodobało kręcenie głową na "nie, nie, nie", że jak już nie ma pomysłu, jak zwrócić naszą uwagę na siebie (np. jak ma zasypiać w łóżeczku), to robi "nie, nie, nie" i chichra się w niebogłosy. Mało się przy tym nie wywróci. Ale tak to słodko wygląda, że ciężko nie odwzajemnić radości i uśmiechu. Kochane dziecię.

Do Świąt już bliziutko, a tymczasem Antoś jeszcze sam nie drepta. Fakt - do roku jeszcze sporo czasu, ale tak długo już chodzi przy meblach, że byłam pewna, iż na święta będą z Vici biegać. Teraz bawimy się w chodzenie od mamy do taty i z powrotem. Podoba mu się, nawet udaje się zrobić po 2-3 kroczki samodzielnie. Czasem nawet, jak idzie z popychaczem, to puszcza się i rzuca w stronę łóżka, żeby się złapać, przechodząc ze dwa kroczki chociaż. To dobrze, że próbuje w ten sposób, a nie leci jak długi twarzą w podłogę. Mądry synuś :)