Wczoraj minęła jedenasta rocznica naszego ślubu. Uwierzyć nie mogę, że to już tyle lat. Wydaje się jakby to było wczoraj. Skromna biała suknia, skromny bukiet herbacianych róż i atmosfera, która towarzyszyła temu wydarzeniu. Szczegóły zatarł czas, ale najbardziej utkwiły mi w pamięci słowa mojego duszpasterza wypowiedziane podczas uroczystości: „ O ile możliwe jest niebo na ziemi, to można je znaleźć w szczęśliwym małżeństwie”. To prawda, bo jeśli się naprawdę kocha- to jest się szczęśliwym, a jeśli jest się szczęśliwym to jest się w niebie. Moje małżeństwo jest szczęśliwe, bo kocham i on mnie kocha, bo tęsknię i on tęskni, bo on jest sobą przy mnie, a ja sobą przy nim. I chociaż nie jesteśmy bogaczami to ofiarowaliśmy sobie to, co najcenniejsze-miłość. Kochany mężu dzisiaj chciałabym Ci podziękować za te jedenaście, wspólnie spędzonych lat, za bycie ze mną w radościach i szczęściu, za bycie w troskach, zmartwieniach i chorobie, za wsparcie, uśmiech, pogodę ducha i każdą otartą łzę. Za to, że nie tylko jesteś wspaniałym mężem, ale także najwspanialszym tatą. Życzę nam dzisiaj, by zawsze łączyła nas miłość i byśmy zawsze byli darem dla siebie.