Z napisaniem tego czekałam aż już wszystko będzie jasne, jak dostanę ostateczną odpowiedz.

W marcu, jak była u nas teściowa, pojechałam na rozmowę do mojej starej firmy, aby ich poinformować iż chciałabym wrócić do pracy. Warunkiem z mojej strony była zmiana godzin pracy, chciałam wrócić na pół etatu i w godzinach popołudniowych, gdyż wtedy mąż jest w domu i mógłby zając się synkiem. Poproszono mnie o napisanie pisma, dokładnie jak to sobie wyobrażam itd. Pismo trafiło do nich 4 dni później. Czekałam tydzień na jakąkolwiek odpowiedz. Mąż wkońcu poszedł do kadrowej i się zapytał. Ojej, biedna, zapomniała o mnie! Obiecała zaraz się tym zająć. Minął kolejny tydzień, przyszła do męża i zaczęła przepraszać ale zgubiła gdzieś to pismo i się pyta czy mogłabym napisać jeszcze raz!! Ok, napisałam, na następny dzień mąż zaniósł. Po 5 dniach odpowiedz, bym przyszła na rozmowę. Rozmowa trwała 15 minut, tłumaczyli, że nie mogą niczego obiecać, że muszą pomyśleć  co bym mogła robić itd itp.

Dzisiaj przyszła odpowiedź. Nie ma dla mnie miejsca.

Z jednej strony to rozumiem ale z drugiej, rozczarowałam się, zawiodłam. Dostałam podziękowanie za ponad 4 lata pracy.

Póki co zostaję z synkiem w domu.

Chcę złożyc dokumenty o dodatek do mieszkania, z zwiazku z nową sytuacją, dostanę większy zasiłek na Krystiana. Myślę że jakoś przeżyjemy, a z czasem znajdę sobie coś innego.