rss wpisy: 133 komentarze: 432

W drodze do domu

Blog o mnie i o moich dzieciach, które są światłem mojego życia

Utworzono: 2010-10-31

Jestem przygotowana

Jutro ten szczególny dzień. I znów staniemy nad grobami bliskich mocniej uświadamiając sobie, że ich już z nami nie ma. Na cmentarzu będzie dużo ludzi, znajomych i nieznajomych twarzy. Gwar, szum, przepychanie wąską uliczką by dojść do grobu. Właśnie dlatego nie lubię tego dnia. Chciałabym być tam sama, w ciszy móc wypowiedzieć to, co czuje serce. Nie kłaniać się, nie odwzajemniać uśmiechów i nie odpowiadać na mało istotne w tym momencie pytania. Bo te najbliższe dni są wspomnieniem Świętych, bliskich zmarłych, są dla nich przeznaczone. A ja coraz bardziej mam wrażenie, że dzień ten dla niektórych staje się okazją do zaprezentowania nowego płaszcza i kapelusza, nowych butów ( z metką na podeszwie) i bogactwa kieszeni odzwierciedlającego się w ilości i wielkości przynoszonych na cmentarz chryzantem i zniczy. I nasuwa się pytanie czy nasi bliscy zmarli z tego skorzystają, czy będzie im to pomocne w opuszczeniu przedsionka nieba? Ja znam odpowiedź i dlatego z całą świadomością mogę powiedzieć: Jestem przygotowana do tego szczególnego dnia.

zgłoś naruszenie

Komentarze

kkarollinaa | 31-10-2010 20:47:21 | zgłoś naruszenie

Ja we Wszystkich Świętych chodzę do mojej ukochanej babci wieczorem,kiedy jest już ciemno. Po pierwsze dlatego,że nie ma już takich tłumów,można w spokoju się pomodlić i pomyśleć. Po drugie..gdy w takim mroku palą się te wszystkie światełka, unosi się ciepło od tych płomyczków.. Niesamowite. Klimat jeszcze bardziej sprzyjający refleksjom.. I dlatego nie mogę powiedzieć,że nie lubię tego dnia. Jakkolwiek dziwnie to zabrzmi..lubię ten dzień. Nie patrzę na innych naokoło. Biorę zawsze kilka małych zniczy i zapalam tam, gdzie nikt inny nie zapalił.. A takich grobów nawet w TO święto nie brakuje..
Agnieszka_al | 04-11-2010 16:30:04 | zgłoś naruszenie

Beatko! Nienawidzę dnia 1 listopada! Być może uznasz że zbyt odwaznie dobrałam słowa ale...No właśnie! Pożeganała w swoim życiu 2 dziadków. Były to osoby bardzo mi bliskie. Jeden z nich był moim autorytetem. Jego śmierć była nagła. Wstrząsnęła mną okrutnie. Być może wyda się to Tobie lub innym dziwne lecz zapalając znicz na grobie w tym dniu nie potrafię się trochę odnaleźć. Dlaczego? Dla mnie pójście na cmentarz jest czymś wyjątkowym, chwilą w której się wyciszam, łza czasami spływa po policzku i to jest mój tylko mój sposób przeżywania takich "odwiedzin". 1 listopada czuje na sobie wzrok tylu ludzi którzy oceniają mój wygląd, postawe czy to jakie wiązanki znajdują się na pomniku! Nikt nie przekona mnie iż tak wlaśnie nie jest! Masza dla wielu nie ma znaczenia, modlitwa tymbardziej. Chodzą, komentują, spotykają się by porozmawiać przy grobie. Nie do przyjęcia ! Wewnętrznie przeżywam to święto osobiście już po powrocie z cmetarza i jest mi z tym dobrze...Wspominam wszystkie chwile , piękne chwile spędzone z tymi którzy odeszli z tego świata ale w sercu nadal są i pozostaną na zawsze...
b176210671 | 04-11-2010 17:49:45 | zgłoś naruszenie

Agnieszko w pełni Cię rozumiem. Też tak czuję. Najlepiej skupiam się jak napisała karolina wieczorem, kiedy jest mniej ludzi, kiedy mogę się pomodlić, bo przecież modlitwa jest duszom najbardziej potrzebna. Na nic im znicze i stos kwiatów. One nie wydobywają z czyśćca.Widziałam teraz takie znicze giganty i myślałam co to da, jedno " Wieczne odpoczywanie" więcej znaczy.Może w mojej wypowiedzi byłam za ostra, ale tak czuję i jestem przekonana, że robię dobrze, ofiarując zmarłym Komunię i modlitwę, a nie nowy płaszczyk i buciki. Wspomnienia są trudne, przepełnione łzami i potrzeba im atmosfery, a ja wśród tak postepujących ludzi nie mogę jej odnaleźć. Dobrze, że myślisz tak samo i razem z Tobą mogę powiedzieć osobom, które odeszły: "Pamiętam".