Dzisiaj mija 10 rocznica naszego ślubu. Taka ładna okrągła dziesiątka. Dla jednych może to mało, dla innych dużo. Dla nas 10 wspólnych lat, wspólnych szczęśliwych chwil, wspólnych trosk, dziewięć lat z córką, prawie trzy z synem. Pewnie trzeba by tu dużo pisać, co się ważnego przez te lata zdarzyło, ale chyba nie sposób tego zmieścić w jednej krótkiej wypowiedzi. Najważniejsze co chcę zapamiętać to dobroć męża w każdej chwili życia, to jego pogodny charakter, ogromna miłość i troska o dzieci. To jego postawa w trudnych momentach, bycie przy mnie w chwili choroby, w szpitalu, zawsze ciepłe słowa. To proste rzeczy jak codzienne zakupy i gotowanie kaszy Antkowi, ale także te duże jak uratowanie topiącego się dzieciaka. I pewnie przygotowywana od rana kolacja i najpiękniejsze życzenia nie oddadzą tego, jak bardzo go kocham- to słowo to i tak na usta się ciśnie. Kocham Cię mężu jak Ty to mówisz- za całokształt. A dzisiaj dostaniesz jak zawsze wiersz - z tym że dziesiąty. Może nie najlepszy, ale na pewno z serca płynący.

             Z Tobą Jak wiele wspólnych wieczorów Świtów rozbudzonych Ile ulotnych spojrzeń Rąk splecionych W zakamarkach szarości I w rozkwicie słońca Jak wiele już lat z Tobą I oby wiele do końca