wypieki :)

Takie spokojne i beztroskie życie mają dzieci że człowiek czasami zaczyna żałować że tak szybko dorósł :( a jak byliśmy mali chcieliśmy szybko stać się dorosłymi-paradoks :) ale ja czasami zapominam się i zdarza mi się zachowywać jak małe dziecko-bawię się lalkami z córkami gram w piłkę z synem lub puszczam bańki mydlane...ale nic bardziej nie przypomina mi dzieciństwa i na chwilę pozwala się zrelaksować jak ..huśtawka :) kiedy się na niej bujam i zamknę oczy czuję jakby wszystkie zmartwienia i kłopoty uleciały gdzieś wysoko, jakbym je z siebie uwolniła z wiatrem :)wznoszę się ku górze z głową marzeń z lekkością na sercu i spokojem...przyjemnie się tak pobujać jak dziecko :)

może wyglądem jeszcze nie przypominają ślimaczków bo są za bardzo spłaszczone ale natepnym razem będę wiedziała jak je bardziej udoskonalić by takie okrągłe wyszły :) uwielbiam piec ciasta ciasteczka i takie tam :) to przyjemność jest kiedy widzisz jak ciasto ładnie rośnie nabiera odpowiednich kształtów a jeszcze przyjemniej kiedy znika w oka mgnieniu a z ust domowników słychać tylko odgłosy zachwytu i podziękowania. A te ślimaczki to szybka i prosta sprawa podaję przepis: Składniki: - gotowa masa makowa (mnie było około 1/4 puszki 850g) - 2 łyżki masła lub margaryny - 1 szklanka mleka - 25 g świeżych drożdży - 3 łyżki cukru - 500g mąki - szczypta soli - jajko - rodzynki (duża garść) - orzechy włoskie (duża garść bez łupinek) Masło stopiłam, dodałam mleko i lekko podgrzałam. Dodałam drożdże, rozpuściłam. Do miski wsypałam mąkę, cukier, szczyptę soli i dolałam podgrzaną wcześniej mieszankę z masła, mleka i drożdży. Wyrobiłam mocno ciasto, aż nie stało się gładkie. Ciasto przykryłam i odstawiłam w ciepłe miejsce na około pół godziny (można trzymać dłużej, do 1,5 godziny, jednak u mnie było to zbędne, bo ciasto stało obok kominka). Kiedy ciasto wyrośnie, ugniotłam je jeszcze raz aby pozbyć się pęcherzyków powietrza. Rozwałkowałam ciasto na prostokąt o wymiarach mniej więcej 30x50. Posmarowałam ciasto masą makową, zostawiając trochę na brzegach wolnego miejsca. Posypałam całość rodzynkami i orzechami. Ciasto zwinęłam jak roladę, następnie ciasto kroiłam w poprzek pod ukosem na około 2-3 cm. Posmarowałam każdy ślimaczek roztrzepanym jajkiem. Piekłam na papierze do pieczenia, w 195 stopniach przez około 15 minut (piekarnik musi być nagrzany). Voila! są naprawdę pyszne-ja masę makową dodaję gotową ale z bakaliami już i miodem więc nie musze osobno wkładać rodzynek i orzechów. I moim zdaniem mleka trzeba ciut mniej tak stopniowo do mąki dolewać by za rzadkie ciasto nie było :) ale są pyszne i szybkie w wykonaniu... smacznego

Ale nie taka zwykła wypita na szybkiego rano...kawa w ciszy i spokoju, wypita bez pospiechu i z pełną degustacją... kiedy już wszyscy pójdą w poniedziałek do szkoły, pracy a Łucja zaśnie robię sobie małą czarną siadam w fotelu i delektuję się...ciszą i kawą. Telewizor wyłączony komórka wyciszona i mam te czas dla siebie..uruchamia mi się fantazja nowe pomysły wpadają do głowy tak szybko jak padające krople deszczu... zamykam oczy i widzę zupełnie inny świat, pokój wydaje mi się tak egzotyczny jak dżungla...dopijam ostatni łyk kawy i z nową energią i pomysłami znów wracam do mojego świata...Łucja się obudziła :)

która kobieta nie lubi długich włosów? a która nie lubi jak siedzimy sobie wygodnie w fotelu najlepiej jeszcze we własnym mieszkaniu i ktoś zajmuje się twoimi włosami? ja to uwielbiam :) dlatego postanowiłam sobie sprawić taka przyjemność i przedłużyć włosy :) zabieg" trwał prawie dwie godziny ale efekt podobał mi się strasznie. teraz musze im poświecić więcej czasu ale inaczej wyglądam z kitką czy warkoczem niż ze zwykłymi rozpuszczonymi włosami.Czuję się bardziej kobieco bardziej atrakcyjnie i pewniej :) taka mała przyjemność a takie zmiany wprowadziła w moim życiu..dziękuję mężowi ze mi na to pozwolił :)

Nie jest to poniedziałek ale jeden z moich ulubionych dni tygodnia :) wszyscy sobie poszli-do pracy i do szkoły i zostałam sama z Łucją :) jaka cisza panuje, można usłyszeć oddech budzących się much do życia :D będę miała czas na rozmowy z Łucją-monolog-ja będę mówić ona będzie słuchać i odpowiadać mi śmiechem :) będę jej śpiewać ulubione piosenki i patrzeć jak się ze mnie śmieje... i kiedy zaśnie nawet na te 10 minut oddam się przyjemności jaką odkładam od kilku dni z braku czasu-pomaluję sobie paznokcie :)w końcu dzisiaj mamy dzień mężczyzny i trzeba ładnie wyglądać dla swojego męża choć raz na jakiś czas...

Całkiem o nim zapomniałam :) w ostatnich dniach remontowałam pokój i wypadł mi z głowy dzień dzisiejszy...chciałam jedynie się wyspać...pewnie nie jedna z Was wstała dzisiaj miała podane śniadanie do łóżka a na stole stał ogromny bukiet kwiatów?Ja tak nie miałam ale mimo to jestem mega zadowolona...obudziłam się po godzinie 7 rano i zastałam kompletną ciszę-nie jak u mnie w niedzielę kiedy to zwykle o tej porze toczą się wojny rodzeństwa o prawo do łazienki i zrobienia sobie śniadania jako pierwsze...przez chwilę zastanawiałam się czy w ogóle są wszyscy w domu. Ale na szczęście byli. Mąż zajmował się Łucją w kuchni-rozmawiali sobie o metalach z jakich wykonane są rury(jest hydraulikiem:) ) dzieci grzecznie oglądały tv w swoim pokoju...jak nie moja rodzina. Została zrobiona mi kawa i dostałam nakaz położenia się do łóżka i odpoczywania cały dzień :) nie mogę za bardzo sobie tego wyobrazić bo już słyszałam jak talerz spada i chciałam wstać,to nie mogli znaleźć kawy rozpuszczalnej...ale leżę :) dostałam piloty laptop telefon ,zostały poprawione mi poduszki i odpoczywam :) dostałam też fioletowe tulipany w wazoniku własnej roboty przez syna :) nie wiem jak długo uda mi się to leżenie ale postaram się im nie sprawić przykrości a samej skorzystać z tej przyjemności-jutro już jest zwykły dzień...