Jakby nie patrzeć, to odcyckowywanie już mam za sobą. Przecież Ksawka odcyckowywałam dawno temu:). Miał wtedy niespełna 2 latka i udało mi się to w tydzień.  Jejciu, jaka ja byłam wtedy zadowolona, że poszło nam to tak szybko.  Oczywiście myślałam, że z Patryniem pójdzie mi równie szybko.  No przecież mam już w tym wprawę, co nie?!  A tu Patryś zdążył skończyć 2 latka i nasze próby odcyckowywania go spełzały na niczym:(. Jednak całkiem niedawno, bo 8 lipca zawzięłam się i powiedziałam KONIEC. Czas oduczyć synusia od maminego cycusia:). Nie powiem, bardzo lubię karmienie piersią. I wiem, że synek to lubi. Jednak czasem to już było uciążliwe. W szczególności w nocy. Bo za dnia potrafił wytrzymać bez cycusia, ale w nocy to już nie dał mamie pospać. Więc się mama uparła i nie dawała nawet w nocy cycusia. A nie obyło się bez płaczu. Przychodził w nocy do mnie do łóżka, płakał i prosił o cycusia. A kiedy mama nie chciała dać, to sam próbował podnosić moją piżamkę, byle tylko dostać się do cycka. Jednak jak on tak, to ja jeszcze inaczej - kładłam się wtedy na brzuchu. No i nie mógł dostać się do moich cycków. Wtedy trochę popłakał, prosił dalej o cycusia, ale w końcu zasypiał obok mamy. Jutro miną 2 tygodnie, ale jeszcze czasem przychodzi Patryś do mnie, pokazuje na cycusie i prosi o mleczko. Lub głaszcze mojego cycusia przez bluzkę i mówi, że chce mu się pić. Wtedy szybko wstaj ę i idę do kuchni po jakiś sok czy herbatkę, wlewam mu do kubka niekapka i mu przynoszę. On wtedy się buntuje, że nie tego picia chce, ale w końcu pije to co mu mama przyniosła i jest ok. Myślę, że lada dzień całkowicie synuś zapomni o cycku mamy i będziemy mogli powiedzieć: że ten etap mamy zamknięte:) I tak jestem z siebie zadowolona i dumna, że tak długo obu synów karmiłam piersią.