Moi synkowie strasznie zwracają uwagę na słowa dorosłych. Mój mąż często zwraca się do mnie "KOCHANIE". Ze dwa dni temu Patryk rozbawił mnie, kiedy podszedł do mnie jak siedziałam na fotelu, usiadł mi na kolanach, złapał swoimi małymi rączkami moją twarz, spojrzał mi głęboko w oczy i powiedział: JESTEŚ MOJE KOCHANIE! Normalnie powalił mnie tymi słowami! Od tego czasu już kilkakrotnie słyszałam ten tekst od Patryka i za każdym razem rozbawia mnie, jak słodko on to do mnie mówi.

    Poza tym, wiadomo jak mąż zwraca się do żony: "ŻONO, ŻONKO, ŻONA, ŻONKA". Dzieciaki jakoś tak nie zwracali na te zwroty uwagi. Ale jakoś od niedawna możemy obejrzeć w tv pewną reklamę, gdzie są mniej więcej takie słowa: "ja dużo dzwonić, do rybka, kotek... kotek - żona!"I Najpierw Patryk podłapał tekst i chodził za mną z uśmiechem na twarzy i ciągle wołał ŻONA. Potem Ksawek też podłapał tekst brata i też chodził i wołał do mnie ŻONA. W końcu chłopcy zaczęli domawiać się, czyją w końcu żona jestem?! Ksawek twierdził, że jego żoną jestem, a Patryk że jego!!! Na co mój mąż, miał chyba już dość tego domawiania synów i powiedział, że mama jest jego żoną, a dla nich ( dla synków) jestem mamą. Chyba myślał, że tym tekstem synkowie się zadowolą i spór będzie zakończony. Błąd z jego strony, hi, hi:) Synkowie zaczęli w końcu domawiać się z tatą i każdy z nich trzech mówił: MOJA ŻONA! Przez chwilę miałam 3 mężów:):):) Na szczęście ich domawianie nie trtwało wieki i wróciliśmy do normalności, żoną jestem dla mojego męża, a dla synków mamą:)