Za oknami piękna wiosna, a w mój związek wkradła się mroźna zima. Wszystko irytuje mojego męza, wszystko jest na nie, każda próba załagodzenia sytuacji kończy się niepotrzebną wymianą zdań i jest to jedyna rozmowa jaką przeprowadzamy. Czyżby to jakieś przesilenie wiosenne? 

Wywiązuję się z obowiązków mamy i gospodyni. Niczego nie można mi zarzucić. Wstaję przed dziećmi, by wykonać prace domowe,a później całe dnie spędzamy na dworze, bo szkoda pogody. Gdy dzeci idą spać ja ostatkiem sił ogarniam mieszkanie i ostatnia kładę się do łóżka, nie mówiąc już o pobudkach, które nadal serwuje mi Lenka. Ciągle jestem niewyspana, ale nie wprawia mnie to w zły humor, bo mam dla kogo się uśmiechać. Moje Szkraby tak wypełniają mi dzień, że nie ma czasu nudę. A mąz może tego nie dostrzega. Szkoda. Może nie takie życie sobie wymarzył....