Kiedy rodzi się miłość...

 Usg połówkowe mam już za sobą ale wciąż nie mam pewności czy jesteś chłopcem czy dziewczynką , tak bym chciała juz to wiedzieć . Jak mówie do Ciebie to jesteś chłopcem a od zawsze chciałam dziewczynki a teraz intuicja podpowiada, że będziesz chłopcem . Wyrzucam sobie,że tak myślę bo przecież mogę się mylić . 

Uwielbiam czuć Twoje ruchy , odczuwam wtedy spokój o Ciebie i miłość z każdym ruchem , z każdym malutkim jeszcze "kopniaczkiem" coraz bardziej Cię kocham. Myślę też częściej jak to będzie jak już będziesz na świecie , jak CIE przytulę , pocałuję . Jeszcze nie wiem jak to będzie jak będę miała naprawdę duży brzuch , jak kopniaczki będą bolesne (bo podobno tak jest) choć już teraz wiem, że będę to bardzo kochać , choćby nie wiem jak bolało. Mam nadzieje, że milość moja pozwoli mi znieść ból porodu i nie będę się go panicznie bać, że będę spokojna w tym dniu bo zobaczę Ciebie i przytulę . Postaram się być dla Ciebie jak najlepszą mamą.

 Jutro moje wyczekane usg im bliżej tym moje napięcie sięga zenitu , jak nie zwariuję do jutra to będzie dobrze a właściwie to chciałabym zwariować jutro z radości bo już mam dość tego przygaszenia...

 Ale dziś było fatalnie , prawie zemdlałam w kościele a teraz okropnie boli mnie głowa ale to i tak pierwsze jakieś nieprzyjemne doległości ciąży , oczywiście wszystko jest do wytrzymania :) eh aby do czwartku do mojego USG. 

 Ja wciąż w nerwach przed wizytą, im bliżej tym bardziej się nakręcam a to w sumie już za 4 dni eh kiedy ja wyluzuje , aż ciężko mi co kolwiek pisać no chyba tyle, że już przytyłam prawie 3 kg. Tak bardzo bym chciała już je zobaczyć.

 A ja dalej niecierpliwie czekam na wizytę u lekarza (kolejną) a konkretnie na moje USG , na tym mam nadzieję zobaczyć już dzidziusia a może i płeć uda się podejrzeć ale na to raczej chyba marne szanse . Najważniejsze aby dziecko było zdrowe, jeszcze tylko dwa i pół tygodnia i je zobaczę , nie da się ukryć, że przez te tygodnie będę kłębkiem nerwów .

Zmiany jakie ostatnio u siebie zauważyłam to nie wypadają mi już tak włosy, cera jakby gładsza , tylko skóra na nogach strasznie sucha , waga na razie nie wzrosła .

Z zaparciami jakoś sobie radze (błonnik) a teraz najważniejsze nudności w znacznej mierze zmniejszyły się i apetyt jakby mniejszy (odrobinkę) a to akurat nawet mąż zauważył.

A propo męża to on jakby hmm no wie ,że jestem w ciąży tylko no mi się wydaje, że mało zainteresowany bo co on ma niby powiedzieć , wysłucha mnie i tyle .

Ja mam wrażenie, że do niego chyba przemówi dopiero mój wielki brzuch.

 Jutro wizyta u ginekologa i nawet będę miała na co ponarzekać . Od jakiegoś czasu pojawiły sie nudności i co jakiś czas mi doskwierają do tego zgaga (czasami) a i jeszcze osławione zaparcia :( No to mi już wystarczy tych objawów ciążowych a co jeszcze mogę do rzucić to bezsenność , żle sypiam czasami prześpię całą noc a czasami na raty no i bywa jeszcze, ze o 3 nad ranem już jestem wyspana jak po 12h snu . Nie wiem w jakiej pozycji mam spać, w każdej mi nie wygodnie i plecy tzn. kręgosłup w dole boli . 

9 tydzień ajak to będzie w 9 miesiącu hmm...

Waga no niby się trzyma ale ja i tak robię się wielka, choć brzuch i tak mam duży to widzę jak juz się zaokrągla . 

Piersi z dwa numery w górę . 

 Dzisiejszy dzień był okropny tzn. mam za sobą pierwsze nudności i prawie wymioty, wiem teraz, co przeżywają dziewczyny, które mają tak cały czas, naprawdę WAM współczuję, choć, u mnie to tylko była namiastka tego, z czym Wy się borykacie to jednak dziękuje bardzo za takie samopoczucie. Pół dnia wyglądałam i czułam się okropnie, słaba, blada i myślałam, że zaraz zemdleję i nawet nikogo w domu nie było aby móc po narzekać i się po żalić więc dzwoniłam do męża i mu marudziłam a ten zaraz nie wiadomo co sobie myśli.

A tu człowiek po prostu potrzebuję się wygadać.

PS. Czy też tak macie? że cały czas towarzyszy WAM taki niepokój typu, że codziennie potrzebowałabym potwierdzenia popartego co najmniej badaniami, że z dzieckiem wszystko ok. i że ciąża rozwija się wspaniale . Ten niepokój związany jest ze strachem przed utratą ciąży, choć nigdy nie poroniłam strasznie się tego boje. Wiem, że nie wolno nawet tak myśleć no ale ja już tak mam.

Waga pół kilograma na plusie L no niestety wychodzi moje obżarstwo .

Dolegliwości „prawie wymioty”, okropne nudności.

Piersi troszkę jakby mniej bolały .

Zachcianki: pikantne-KFC .