Monika Sierpniewska

Ostatnie wypowiedzi na forum

• 07-07-2017 23:10:49

  Tu jest dobry sposób na to jak dziecko się buntuje, kiedy nie chcecie mu czegoś kupić hahaha. Na pewno zastosuję w przyszłości http://pobierak.jeja.pl/images/9/b/2/251850_no-jak-to-nie.jpg

  

  cały wątek

• 07-07-2017 23:00:59

  mon33 z tymi zakupami dla dziecka to standard idę dla siebie po ciuchy i kosmetyki, wracam z jedną bluzką dla siebie i dwiema reklamówkami rzeczy dla córki haha. No nie da się już myśleć tylko o sobie, dziecko jest na pierwszym miejscu, mi bardziej przyjemność sprawia nakupowanie Julce ciuszków niż dla samej siebie Taki żarcik: "MATKA, KTÓRA WCHODZI DO SKLEPU PO RZECZY DLA SIEBIE A WYCHODZI Z RZECZAMI DLA DZIECKA TO....MATKA IDEALNA " hahaha no sorki, ale chyba każda z nas tak ma A starsze twoje dziecko ile ma lat? Jeżeli się buntuje to bardzo dobrze bo to znaczy że jest normalnym nastolatkiem, a że potrafi cię wysłuchać i zrozumieć to co tłumaczysz to jeszcze lepiej, bo widać że pięknie wychowałaś swoje dziecko Co do buntu dwulatka życzę powodzenia i cierpliwości, u nas trwał 10 miesięcy, z trudem ale daliśmy radę

  

  cały wątek

• 07-07-2017 22:53:26

  reginka to co napisałaś jest trafione w sedno! wszystko zależy od tego jaki mamy kontakt z dzieckiem i jak je wychowaliśmy, więc to jaki nastolatek wyrośnie z naszego maluszka zależy tylko i wyłącznie od nas. Ucząc od małego że ma wszystko na zawołanie rodzice nie mogą oczekiwać że kiedy będzie nastolatkiem to nie będzie się buntować jeżeli powiedzą "NIE". A co do pracy to jestem jak najbardziej za ale nawet już taki 13 latek może się uczyć życia. Ja z mamą jeździłam na zbiory truskawek od 13 roku życia, nigdy mnie nie zmuszała, sama chciałam bo to co zarobiłam dawało mi ogromną satysfakcję, że mogę sobie kupić co chce, ale jako typowa nastolatka prawie wszystko szło na ciuchy. i byłam modnie ubrana i odciążałam budżet domowy z czego byłam ogromnie dumna, bo mama nie musiała dla mnie kombinować pieniędzy tylko wydawała je na potrzebniejsze rzeczy. Tylko, że ta praca sprawiała mi przyjemność, poznałam mnóstwo kolegów i koleżanek, miło spędzałam czas, a nie jak większość nastolatków przed komputerem czy telefonem, no i co najważniejsze nauczyłam się co to praca i szacunek dla pieniądza, bo nie sztuką jest wydać pieniądza rodziców, ale mieć zarobione przez siebie i rozsądnie nimi rozporządzać. A powiem że to nie były małe pieniądze bo przez 5 dni miałam ze 150zł, a robiłam z 3-4 tygodnie, więc jako 13latka szłam do szkoły w super fajnych ubraniach, które sobie nakupowałam przez lato. A do tego taka praca jest o tyle dobra, że kiedy ci nie pasuje pogoda albo coś cię boli to nie idziesz bo nikt cię nie zmusza, więc ja uważam jak nastolatek chce coś nowego to niech idzie chociaż na jeden dzień do pracy sezonowej zobaczyć jak to jest, ciekawe czy wtedy będzie się buntować jak rodzic powie że nie kupi mu czegoś bo nie ma za co

  

  cały wątek

• 07-07-2017 22:40:10

  Ja również nie jestem taka aby kupować to co modne i markowe, wydaje mi się że jak kobieta staje się matką to w życiu jej priorytetem staje się dziecko a reszta idzie na bok. Jak się jest panienką to wiadomo, że chce się wyglądać zawsze świetnie, modnie, żeby inni się na nas patrzyli a potem jak już jesteśmy mamami to myślimy o tym aby było nam wygodnie a nie modnie Lubiłam nosić szpilki a teraz wolę adidasy , bo gdzie w szpilkach na plac zabaw z małą hihi. Makijaż nakładam podstawowy żeby się lepiej czuć a ubieram głównie top i leginsy. Chęć wyglądania modnie to nieodzowny element nastolatków i nie można mieć im tego za złe, założą rodziny to im minie Dziecku wolę kupić 4 tańsze zabawki niż 1 mega drogą, albo 4 bluzeczki z Pepco niż jedną firmową, bo dziecku ubranka mają się podobać a nie ich metka, tak samo moja córka woli dostać kilka zabaweczek niż jedną, a czas ich użytkowania jest taki sam, tak samo się potrafią dzieci znudzić i cena na to nie wpływa że dziecko będzie się bawiło zabawką niewiadomo jak długo. Chociaż wiadomo mamy kilka kosztownych zabawek ale to są takie hity które nam się nie nudzą, np lego Duplo, kolekcjonujemy i prawie codziennie się bawimy. Tu akurat wolę kupić te droższe klocki bo mają piękne kolory i są wytrzymalsze niż te tańsze. A jak już mała z nich wyrośnie to za miesiąc urodzi nam się mały następca który z chęcią przejmie klocki po siostrze

  

  cały wątek

• 06-07-2017 15:18:38

  GabaBaba26 No to widzę, że nie jestem jedyna. mi zawsze wychodziły takie ładne te naleśniki a teraz się rozrywają i o obróceniu nie ma mowy. Za to ja w pierwszej ciąży wcale nie płakałam, wgl nie miałam humorków więc dla mnie to nowość że o dużo rzeczy potrafię się rozpłakać, najlepsze jak się wzruszam podczas reklamy w tv i płaczę, wtedy mój mąż się z tego śmieje hehe reginka a w jakim wieku masz dzieciaczki? Masz rację że idealna mama i w sumie też idealni rodzice to tacy, którzy poświęcają czas dzieciom. I chociaż w tych czasach trudno wszystko razem pogodzić, to dzieciom wystarczy nawet chwila na przytulenie, całusa, bądź odrobina zabawy. Jak podrośnie zrozumie że mama nie tylko wykonywała obowiązki domowe i te poza domowe ale znajdowała czas dla niego w tym natłoku spraw i to doceni. Co do radzenia sobie w sytuacjach kiedy dzieci się uprą myślę że jako mama daję radę jak córka miała bunt dwulatka i w sklepie była histeria to wychodziłam i tyle, mąż robił zakupy wieczorem, absolutnie małej nie ulegałam i nie interesowało mnie to że się ludzie patrzą a ona się rzuca na ziemię i krzyczy jakbym jej coś robiła. kiedyś chciała kinder jajko, które jej kupiłam ale mówiłam że dostanie w domu a miałam jeszcze do zaliczenia 3 sklepy i we wszystkich płakała, w drodze powrotnej nadal, doszłyśmy do domu uspokoiła się i wtedy dopiero jej dałam, sytuacja taka się nie powtórzyła, ogólnie szybko się nauczyła że jak mama coś mówi to dotrzymuje słowa i nie robiła mi już takich akcji w sklepie. Teraz ma prawie 3 latka i wiadomo wymusza czasem, ale jak mówię "Nie" to znaczy "Nie", obrazi się, ale za chwilę jej przejdzie, a jak zaczyna płakać to proszę żeby wyszła do swojego pokoju, tam się uspokoiła i wróciła to porozmawiamy bo ja nic nie rozumiem kiedy tak płacze i krzyczy. U mnie te metody działają, innych nie mam, czasem się złamię i ulegam ale rzadko, częściej robi to mój mąż I nie uważam że czyni to ze mnie nieidealną mamę, robię dla dziecko to co uważam za najlepsze i każda mama tak robi dla swojego, tylko każda ma inne metody Chcę nauczyć córkę cierpliwości i tego że płaczem i tak nic nie wymusi, lepiej porozmawiać i wytłumaczyć dlaczego czegoś nie może niż krzyczeć i się denerwować na jej obrażanie.

  

  cały wątek