We wtorek byliśmy u lekarza. Jak na ten etap ciąży wszystko jest dobrze. Maluszek rozwija się prawidłowo:) Dziś ma wg sprzętu medycznego Doktora całe 9 tygodni i 5 dni i mierzy 3 cm :)

Termin porodu z USG wyszedł na pierwszy tydzień sierpnia, a wg obliczeń P. Doktora na połowę sierpnia:)Nieważne! Ważne, żebyśmy szczęśliwie doczekali tych dni.

Za miesiąc będę mieć badania prenatalne, w gabinecie Pana Doktora, ale juz bardzo dokładne. Z jednej strony nie mogę się doczekać, a z drugiej śmiertelnie się boje. Czy ten strach o dzieci kiedyś mija? O Kamilę się boję, o Młodego pod sercem się boję... tak bymc chiała być uśmiechnięta od ucha do ucha po kolejnej wizycie.

Właśnie. Gdy spojrzałam ostatnio podczas USG na monitor to piewsza myśl jaka mnie ogarnęła to... chłopiec! Coś nowego. Jestem bardzo ciekawa :)

Dziś przysniła mi się Milka- była usmiechnięta i przytulała mnie. Niech to będzie dobry znak. Moja kochana...

W środę po wizycie u lekarza zdycydowałam się powiedzieć Szefowi o ciąży. Wiem, że to dość szybko. Mówi się, żeby w pracy informować po 3 miesiącu, ale ja żyję z Szefem w dość dobrych raczej koleżeńskich relacjach i uznałam, że powinien wiedzieć. Bardzo się bałam. W końcu nie minął nawet rok od kiedy wróciłam z ostatniego macierzyńskiego. Ale zareagował wspaniale. Z radością i troską. Dobry człowiek.

Nie wiem ile będę pracować. Nie zakładam pracy do końca ciąży tak, jak przy Kami. Po przyjściu z roboty jestem wręcz wyczerpana. Brak mi sił. Moze tak jest na początku, ale przy poprzedniej ciąży po prostu przychodziłam z pracy i spałam, leżałam. A teraz jestem przecież mamą i żoną. Trzeba zająć się domem, dzieckiem. Zoabczymy.

Cieszę się, jestem bardzo szczęśliwa i nie chcę, żeby cokolwiem to zepsuło!