Dziś pierwszy dzień pracy;(Po dwóch latach macierzynskiego i wychowawczego:(

Jaka jestem smutna,zgnębiona-nie sposób opisać.

Rano płakała Anastazja i ten jej glosik"MAMUS Oć PAć TU DO MNIE"Zachowałam zimna krew-powiedzialam ,że ide do pracy przyjdę i bedziemy się bawily...A po drodze łzy jak grochy mi ciekły...Dobrze,ze padało....Osiem godzin tęsknoty,odliczanie godzin ,minut,sekund do chwli gdy wezmę ją w ramiona...A po powrocie znowu lzy łzy radości i żalu,ze jutro znowu nie bedę z nią;(A ona???przytuliła się,pocmoktala cycusia i śpi...Wiki jest duża,rozumie,ze musze pracować,a ten mały berbeć pragnie by mamusia była z nią..a mamusia pragnie byc z nią..ale tak nie mozna,muszę pracować,musze przywyknąći ona tez musi...

Tak juz jest....