Więc tak. Zawsze gdy któryś z moich synków sie przewróci czy uderzy, to podchodzę, przytulam, a potem sprawdzam czy synek jest cały i mówię: CAŁY JESTEŚ? TO DOBRZE. CZYLI NIC SIĘ NIE STAŁO I IDZIEMY DALEJ. Wyjątkiem są sytuacje, kiedy któryś z synków zrobi sobie dużą krzywdę. Ale gdy widzę, że to nie jest nic poważnego, to staram się postępować jak opisałam wyżej. I myślę, że dzięki temu moi chłopcy nie biegają za każdym razem do mnie z wieeeeelkim płaczem, że zrobili sobie ałka! Czasem nawet Patryk się przewróci, ale zaraz sam wstanie i idzie lub biegnie dalej nie zwracając uwagi na to.Choć jest tak mały:) 

Dziś za to miałam odwrotą sytuację. Dzieciaki siedziały w pokoju i bawiły się, a ja w kuchni kroiłam warzywa na sałatkę. W pewnym momencie zacięłam się w palec i pisnęłam głośno - ajjjj!!! Pierwszy do kuchni przybiegł Ksawek i zapytał się mnie, co mi się stało? Powiedziałam, że nic takiego.  Ksawek zapytał się, dlaczego tak pisnęłam? Więc odpowiedziałam, że zacięłam się w palca. W tym momencie do kuchni wszedł Patryk i mój mąż. Mąż zdążył spytać się mnie co się stało? Odpowiedziałam tak jak wcześniej Ksawkowi, że nic takiego, zacięłam się  w palec. A Ksawek spojrzał na tatę i powiedział: nic się nie stało, na szczęście mama nie odcięła sobie palca! Mądrala mój kochany!