I po Świętach! Fajnie było ale się skończyło.

Wczoraj byliśmy u znajomych. Było tam też małźeństwo z roczną dziewczynką. Dzieci przywitały się płaczem, trzeba było rozejść się po pokojach. Gdy się uspokoiły i troszkę do siebie przyzwyczaiły, nie było już problemu. Wkładali sobie paluszki do buzi do oczu, zabierali sobie zabawki, śmiesznie było :-) Młody chwilami marudził, ale ogólnie dumna jestem z synka, dał mi zjeść, posiedzieć chwilę przy stole, nawet się zdrzemnął pół godzinki. Koleżanka w tym czasie też kimała :-)

A dzisiaj w domku. Lenistwo. Krystian pospał do 9, choć z przerwami. Biedakowi idą jedynki górne teraz, budzi się po 3 4 razy w nocy, smarujemy dziąsła żelem i zasypia spowrotem.

No i dzisiaj wielki dzień! Synuś zaczął raczkować. Jeszcze powolutku przewraca nóżkami ale do przodu na kolankach. Ja jak zwykle płakałam, a i mężowi zakręciła się łza w oku. Zaraz zadzwoniliśmy do Babci pochwalić się :-) A co!

Jeszcze przed Świętami dostaliśmy odpowiedz z urzędu odnośnie dodatku na Krystiana. Całkiem ładne pieniądze nam przyznali. Teraz czekamy na dodatek mieszkaniowy. Rozmawialiśmy wczoraj ze znajomymi, którzy mają podobną sytuację i dostają tyle dodatków że wystarcza jak jedna osoba pracuje. Po cichu też liczę że u nas będzie podobnie. Nie będę musiała martwić się szukaniem pracy. Poczekam jak Krystian będzie w wielku przedszkolnym i wtedy coś sobie znajdę. Ale, co będzie okaże się już niebawem...

A teraz zmykam.

Pozdrowionka!