Przy wyborze imienia kierujemy się roznymi kryteriami. Możemy szukac inspiracji wśród imion ludzi znanych i lubianych, postaci z ksiazek, filmow, przyjaciol z dziecinstwa. Mozemy odwolac się do tradycji: imion naszych przodkow, takich ktore sa w rodzinie od wiekow lub tych slowianskich czy swietych. Mozemy posilkowac sie imionami powszechnie lubianym i popularnymi (Julia i Jakub w 2012r) lub wrecz przeciwnie niespotykanymi i jaknajbardziej oryginalnymi (oczywiscie majac na wzgledzie dobro dziecka;)). Spontaniczny wybor imienia ktore akurat znajduje się w kalendarzu w dzien narodzin to tez jakies wyjscie;). Przypatrzenie się naszemu nazwisku tez moze pomoc: dobrze brzmi krotkie imie z dlugim nazwiskiem i odwrotnie; wspolbrzmienie mozna osiagnac, gdy takie same litery znajduja się w srodku tak imienia, jak i nazwiska. Az wreszcie mozemy posluzyc się metoda eliminacji: takie, ktorych oboje z pewnoscia nie nadamy, ktore zle sie kojarza, sa za dlugie, ktore nie posiadaja odpowiadajacych nam zdrobnien, ktore niewiadomo jak odmieniac itd.

 My wybralismy jednoglosnie imie po moim pradziadku. Wszyscy dobrze go wspominaja, bez watpienia był dobrym czlowiekiem. Uratowal niejedno zycie, niejednokrotnie uszedl z wlasnym, wiele razy zaczynal od nowa, wykazal się niespotykana sila charakteru i sila w ogole... Chcialabym, by zostal zapamietany i zeby moje dziecko nosilo to imie jak talizman, by w kazdej chwili moglo odwolac się do tej sily, ktora ma przeciez we krwi ;). Dla dziewczyki tez mamy „pewniaka”, wysnilo mi się ha ha! Nie pisze, jakie to imiona, po co ktos ma sie sugerowac. Moze naprowadzi to na trop poszukiwanego imienia. Pozdrawiam!