No to jestem w ciąży! Nawet mam to na papierze! Hurra!!! Udało się!!! Za pierwszym strzałem! Brzmi niewiarygodnie! Z jednej strony duma nakazuje obwieścić to światu, krzyczeć na całe gardło, że będę MAMĄ, drugiej strony świadomość, że to dopiero 7 tc, więc wszystko się może zdarzyć. Natura jednak ułatwiła mi sprawę, w 8 tc „wyszło szydło z wora”! Potem wychodziło już po kilka razy dziennie do 14 tc i nikt już nie miał wątpliwości w czym rzecz. A ja myślałam, że umrę. Literatura podaje, że mogą zdarzać się nudności, czy poranne mdłości. Dobre sobie!!! Nie wierzcie książkom, szczególnie kiedy autorem jest mężczyzna! Bałam się, że zaleję cały świat treścią ze swojego żołądka. Fakt, zaczynało się rano, a właściwie o świcie. Zanim otworzyłam oko musiałam zawczasu przemyśleć jak się ułożyć, by zdążyć do toalety. Ale w sumie i tak raczej się nie udawało, więc po porannym epizodzie musiałam zaliczyć mycie paneli. Potem wyprawa do pracy. Śmieszna sprawa. Zazwyczaj byłam w stanie wytrzymać dwa przystanki tramwajowe, sporadycznie trzy krótkie. A do pracy mam ich koło 20, więc podróż, a właściwie wyprawa zazwyczaj dzieliła się na 7-8 etapów z przerwami na podziwianie krajobrazu i studiowanie poszycia trawników. Oj na trasie Rataje – Piątkowo znałam każdy trawnik i rabatkę, a tak właściwie każdy trawnik znał mnie! Zastanawiałam się czy np. straż miejska może wlepić mi mandat za zaśmiecanie. Ale na wszelki wypadek przygotowałam w głowie elaborat na temat magicznych właściwości nawozów naturalnych. Takie epizody zdarzały mi się średnio 8 razy na dzień, w pewnym momencie były prawie rytuałem. Koleżanka z pracy nabijała się, że na moje „hafty” można zegarek ustawiać. Oj ciężki to był okres. I niech mi nikt nie wmawia, że początek ciąży jest fajny!