Wielkie plany spełzły na niczym...jak to w życiu bywa, człowiek obiecuje sobie, że ten następny dzien będzie lepszy od poprzedniego, że zrobi niewiadomo co, ale jak juz nastał poranek to wcale nie chciało mi się wstawać, tym bardziej , że Tośka postanowiła dziś dłużej pospać, więc i ja korzystałam z tej małej niespodzianki. W końcu trzeba było wstać( miałam jechać do urzędu- szczytne plany samorealizacji zawodowej) ale musze czekać na pana kuriera w domu. W takim razie będę sprzątać moją skromną biblioteczkę, ale jakoś tak bardziej wciągająca jest lektura pewnej powieści( co prawda ostatnio czytam ją przed snem, ale tak się ostatnio zrobiło, że nawet w dzień znajduje na to czas- cóż za zaskoczenie:) ) ksiązki to jest moja miłość( chyba z racji zawodu:)) i uwielbiam je czytać, mam nadzieje, że moje dziecko połknie bakcyla i również z pasją zacznie czytać. Już teraz Tośka ma swoja półeczkę z ksiązkami- mama czuwa nad rozwojem pociechy:) Ostatnio przeprowadzka spowodowała zaniedbanie mojej pasji, ale wszystko powoli wraca do normy, więc i książka również ląduje mi w ręku:) miłe uczucie powrotu z dalekiej podróży, cudowny zapach nowych kart, zgrabne słowa ułożone w piękne zdania, które trzymają do końca w napięciu. Lepsza niż jakikolwiek obraz, film....wyobraźnia pracuje i w głowie tysiąc myśli na temat bohatera. Uwielbiam te chwilę, gdy owinięta w koc z kubkiem gorącej herbaty rozkoszuje się lekturą, zimowe wieczory są do tego najlepsze, szybko zapada zmrok, za oknem słychać tylko małe białe płatki śniegu jak spadają na chodnik, na niebie świeci ogromny księżyc( sprzymierzeniec powieści kryminalnych- tylko on potrafi wprowadzić ten mroczny nastrój) W domu czuć jeszcze zapach świąt, a gdzieś w oddali delikatne tykanie zegara przypomina, że czas do łóżka.