Mój skarb

Jak ja nienawidzę szczepień!!! Jutro moja maleńka Zuzia ma drugie szczepienie już na samą myśl mnie "trzepie". Już teraz zaczynam się denerwować noc pewnie będzie nieprzespana.  Niby jedno wkłucie, a płaczu co nie miara, a później mój stres i obserwacje czy nie daj Bóg nic się nie dzieje. Może trochę panikuję, ale uwierzcie przy małych dzieciach się zdarza. Nienawidzę nienawidzę nienawidzę !!!!!

Zuzia jest bardzo pocieszna, co raz to wymyśla nowe trki, potrafi już zaplatać rączki jak do modlitwy, ciągnie się za paluszki, a ostatnio wymyśliła że ssanie górnej wargi to fajna zabawa, śmiechu przy tym co niemiara :)))))

Zuzia robi się co raz bystrzejsza, zaczyna "kłócić"się z mamą, gdy coś do niej mówię to słucha a jak kończę to ona zaczyna gaworzyć, ktoś kto stał by z boku mógłby faktycznie uznać to za kłótnię :) najbardziej jest rozmowna gdy czeka na mleko i głośno mnie pośpiesza. Oczka jej świdrują do okoła jak by chciała wszystko na raz ogarnąć. Rączki co raz zwinniejsze, główka co raz silniejsza. A w dodatku lubi się fotografować :) Co dzień kochańsza :)

Zuzia w nocy jednak jadła cycyusia:) ale nie starcza mi mleka i muszę Ją dokarmiać.  Obym pokarm miała jak najdłużej chociaż na noce !

Dawno nie czułam się tam podle :( Jestmi smutno, przykro czuje się okropnie i  wyć mi się chce. Dziś okazało się że Zuzi nie starcza mojego pokarmu i muszę dokarmiać ją sztucznym. Butelkę zassał szybciutko i stało się to czego tak bardzo się bałam, odrzuciła moją pierś. Po dwuch karmieniach mlekiem modyfikowanym, gdy mi nazbierało się pokarmu przystawiłam ją do piersi a ona w potworny płacz, zaczęła się strasznie  denerwować prawie zanosić i wypluwać moją pierś. Wielokrotne próby nic nie dały, musiałam rozrobić butelkę.To tak okropne uczucie że, aż cięzko mi o tym pisać. Łzy ja grochy ciekły mi po policzku, poczułam się jak nie wartościowa mama, jak jakiś wybrakowana, matka która nie nie jest w stanie zapwenić potrzeby swojego maleństwa i tak jak bym nie była jej już potrzebna. Tak bardzo chiałam ją karmić naturalnie choćby do pół roczku, przetrwałyśmy kryzys laktacyjny a tu taka niemiła niespodzianka. Mam jeszcze nadzieję że może jak w nocy przebudzi sie na jedzenie to zechce piersi. Tak strasznie bym chciała, tak bardzo.......

A tak było w drugi dzień Świąt, pomimo lekkiego chłodu piękinie świeciło słoneczko i zabraliśmy Zuzię na rodzinny spacer do Polanicy Zdrój. Zuzia pierwszy raz zwiedzała zdrojowe ogrody :) Powietrze chyba służyło bo smacznie spała. Nie obyło się również bez incydentów, podczas gdy wujek pchał wózek Zuzi ni  z tąd ni z owąd kot wskoczył na wózek. Bardzo się przestraszyłam, aż mi się nogi ugieły bo nie znałam intencji futrzaka. Jednak wujek szybko zareagował i przepędził intruza:)

 Jak ten czas szybko leci jeszcze nie dawno leżała kruszynka  na porodówce na mych piersiach, a dziś waży już ponad 4kg. Uśmiecha się ślicznie i ciekawa jest świata:)

Zuzia obchodzi swoje pierwszw święta w życiu, dziś była z koszyczkiem w kościele poświęcić pokarmy, wytrzymała całą mszę. Usneła gdy  wierni śpiewali pieśni:)