Dawno nie czułam się tam podle :( Jestmi smutno, przykro czuje się okropnie i  wyć mi się chce. Dziś okazało się że Zuzi nie starcza mojego pokarmu i muszę dokarmiać ją sztucznym. Butelkę zassał szybciutko i stało się to czego tak bardzo się bałam, odrzuciła moją pierś. Po dwuch karmieniach mlekiem modyfikowanym, gdy mi nazbierało się pokarmu przystawiłam ją do piersi a ona w potworny płacz, zaczęła się strasznie  denerwować prawie zanosić i wypluwać moją pierś. Wielokrotne próby nic nie dały, musiałam rozrobić butelkę.To tak okropne uczucie że, aż cięzko mi o tym pisać. Łzy ja grochy ciekły mi po policzku, poczułam się jak nie wartościowa mama, jak jakiś wybrakowana, matka która nie nie jest w stanie zapwenić potrzeby swojego maleństwa i tak jak bym nie była jej już potrzebna. Tak bardzo chiałam ją karmić naturalnie choćby do pół roczku, przetrwałyśmy kryzys laktacyjny a tu taka niemiła niespodzianka. Mam jeszcze nadzieję że może jak w nocy przebudzi sie na jedzenie to zechce piersi. Tak strasznie bym chciała, tak bardzo.......