A więc CC. Ale za to (za to??) w poniedziałek, a nie już jutro.. :) Nie wiem, inne matki zdają się przyspieszać ten moment, nie mogą się go doczekać, a ja? Ja odwlekam.. Czuję się dobrze (odpukać) z małymi wyjątkami. Czuję się cudnie, niemal. Dzisiaj byliśmy w Urzędzie Emigracji odebrać karty ubezpieczenia, ale mnie się nie dostała ;( Po sprawdzeniu okazało się że owszem, procedury (jednak) rozpoczęto, ale są w trakcie, i będzie trzeba te 10 km w jedną stronę przez zatłoczone miasto wykonać raz jeszcze. Z Dzidziusiem do tego. Niefajnie. Mieliśmy dzisiaj gościa, naszego pierwszego. Antoine, kolega M.z pracy, zgłosił się na ochotnika żeby rozwiązać problem używania wifi na służbowym kompie M. Przyjechał, 5 minut, działa.. Nie wiem jak to się stało że M.(lub M.przy mojej asyście) nie dał rady. Nazwijmy to złośliwością rzeczy martwych. Pępek czuję, piecze mnie.. I wystaje jak głupi:) M.nie może wyjść z podziwu że "2 dni" (skąd on to wziął?) PRZED, a ja normalnie chodzę, takoż się zachowuję, wszędzie mnie pełno, i wogle. No cóż, on ma porównanie ;) Ja mam "tylko siebie" za wyznacznik. Dopieka nam się pierwszy chleb, pieczołowicie przygotowywany od dni 5, czy 6.. Brakującą mąkę uzupełniłam taką jaką znalazłam w sklepie, czyli niekoniecznie odpowiednią.. zobaczymy. Mam nadzieję że będzie dobry :) Pachnie fajnie. Jego ostatnia minutka w piekarniku, ha! Śpiąca jestem.. Po zakupach tescowych też zmęczona. To już prawie piątek, a więc prawie sobota i - omg!! - niedziela!! a po niedzieli jest przecież poniedziałek.. Boję się? :)