Moja torba do szpitala prawie spakowana...tylko, że pojawił się problem, bo okazało się, że jest za mała, będzie trzeba z mojego rodzinnego domu z Chybia przywieźć większą no trudno..tak też bywa...;) Dzisiaj czuję się trochę lepiej niż wczoraj, ale niestety wciąż cieżko, ale jakoś mobilizuje się dziś do tych codziennych obowiązków żony i przyszłej matki....prawda jest też taka,że jak Patryś się już urodzi to dopiero da nam popalić..ale czego nie robi się dla dziecka, które tak bardzo się przecież kocha:)

No dobra nie jest źle jeszcze pozmywamy z Patryczkiem naczynia, a potem będziemy odpoczywać;)Bobik w brzuszku ma blizej do zlewu niż ja taka prawda..lecz niestety jeszcze za mały by mamie pomagać..na to będzie trzeba jeszcze pewno poczekać z kilka latek...no i któremu chłopcu chętnie do zmywania naczyń...mojemu mężowi napewno nie...choć nie powiem zdarzy mu się nawet pomóc mi przy garach czasem, bo wie jak ja nie lubię tego robić...

Był też dziś u nas sąsiad i pytał o męża jak zawsze chodziło o to czy Tomek nie miałby jednego papierosa odstąpić, ale miał pecha, bo Tomi w pracy, więc przeprosił i poszedł;)

Czekam też na panią Bożenkę, która ma dziś przyjść do nas po kasę za mieszkanie jak co miesiąc, bo wynajmujemy jak narazie na swoje nas nie stać...jeszcze jej nie ma, nie określiła dokladnie kiedy wpadnie...no cóż takie są dzisiejsze realia...prawda jest taka że wypłaty niskie..a życie drogie..

Do mojego porodu coraz bliżej, z jednej strony czuję wielką radość i nie mogę się doczekać Bobika w swoich ramionach,a z drugiej niestety strach przed bólem, który nie omija żadnej z nas..i wciąż myślę jak to będzie jak ten dzień przybędzie...