W pracy było nijak. Niby nie było nie 7 miesięcy a jakbym stamtąd nie wychodziła. Wszystko po staremu, tylko miejsce inne. Tęskniłam za moim Skarbem bardzo. Choć starałam się być dzielna. Nie zadręczałam mojego Małża telefonami i zaufałam mu tak bardzo jak tylko zaufać można. Jestem z Niego dumna. Poradził sobie świetnie. Wiktoria czyściutka, przebrana, wyspana czyli wszystko co trzeba, tylko niestety jeść nam teraz nie chce. Nawet ode mnie zjada ociupinkę. Pewnie przeżywa tę rozłąkę. Kochanie, weekend będzie dla nas. A Tobie mój Kochany i wspaniały Mężu (choć wcześniej o tym nie wiedziałam) bardzo dziękuję. Dziś wiem, ze mogę zostawić z Tobą naszą córeczkę a Ty zajmiesz się nią tak samo dobrze jak ja. Dziękuję Ci za to, że mogę spać spokojnie i spokojnie pracować. Kocham Was oboje.