Od pewnego czasu Wiktorynka z upodobaniem ogląda paluszki i łapie się za kolanka. Szczególnie przy przewijaniu ma radochę bo nóżki gołe, niczym nieskrępowane więc fika nimi. Podobnie w kąpieli wierzga nóżkami chlapiąc i ze zdziwieniem spoglądając na mnie, gdy woda chlapnie jej na buźkę. A ostatnio złapała się za stópkę i strzeliła taki uśmiech jakby odkryła coś szczególnego. Od tej pory w zasadzie nie ma lepszej zabawki ;) Tylko patrzeć jak za kilka dni dojdzie do wniosku, że trzeba spróbować jak smakują. Dziś rano spróbowała pierwszy raz herbatkę dla dzieciaków. Smakowała jej bardzo, gdyż wypiła całe 100 ml. Ciekawe, że wcześniej podawałam osłodzoną wodę i nie można było jej przekonać by wypiła. Byłyśmy dziś u mojej cioci złożyć jej życzenia urodzinowe. Mała zafascynowana nowym miejscem najpierw się rozglądała a gdy się już oswoiła to się tak „rozgadała”, że płakaliśmy ze śmiechu. Uwielbiam tą moją gadułkę. Oj, tatuś będzie miał przerąbane gdy Wiki podrośnie bo zagadamy go na śmierć. Zmykam bo pewnie za chwilkę będzie pobudka na karmienie.