Kiedyś, bardzo dawno temu swojemu teraźniejszemu mężowi na propozycję spotkanie w ten szczególny dzień powiedziałam, że to pogańskie święto, którego nie obchodzę. W sumie to powód był zupełnie inny. Po prostu nie miałam ochoty pakować się w nowy związek a zaprosznie na spotkanie w Walentynki uznałam za spore zagrożenie ;) Ech... Draka potem była straszna, ale to się nie nadaje na bloga ;) Tak czy inaczej istotnie nie jest to jakiś szczególny dzień w roku. W końcu czy ja kogoś tego 14 lutego kocham bardziej niż w innym dniu? No może zgodnie z myślą "kocham cię bardziej niż wczoraj, ale o wiele mniej niż jutro" potwierdza, że jednak 14 lutego bardziej ale i tak mniej niż 15 ;) Trochę to nagmatwane. tak czy inaczej, teraz gdy mój mąż, jest już moim mężem jakoś tak mu cała chęć na Walentynki przeszła. Nawet kilka dni przed dyskretnie podpytałam czy dostanę "anonimową" Walentynkę a on mi, że przecież nie uznaję tego dnia. Zapewniłam gorąco, że teraz już obchodzę i uznaję i łudziłam się, że może jednak coś z tego będzie. O ja naiwna! Połowa dnia przespana, bo był po nocce. Potem mieliśmy gości (przyjechały koleżanki z pracy). A potem to już wszystko było zamknięte. I po prezencie. Trochę zawiedziona poszłam spać, licząc po cichu, że może w poniedziałek pogna np. do kwiaciarni i kupi mi moje ulubione kwiaty. A tu nic, po prostu wielkie NIC. W sumie to nawet bym nie liczyła, ale w końcu ja na potwierdzenie, że chcę jednak ten dzień, choć tak pro forma, celebrować prezencik mu kupiłam. I co? I jeszcze się uśmiał, że na dołączonej do prezentu zawieszce dziewczynka niesie jakieś serduszko, które wygląda jak rzepa. Szczyt wszystkiego! Od kiedy on takie poczucie humoru ma? Na przyszły rok jeśli coś dostanie to właśnie rzepę. Tak by sobie porównał. Jeszcze pożałuje, że tak lekceważąco podszedł do tematu. A zawsze mi wmawiał, że on romantyczny jest. Ciekawe z której strony? I w zasadzie jedyne do dostałam to "polecenie" by oglądać występ Kowalczyk i zdawać mu relację. O niedoczekanie jego! Pożaliłam sie dziecku podczas usypiania i chyba faktycznie byłam nudna w tym temacie bo Mała zasnęła tak szybko, że aż byłam zdziwiona. Teraz myślę, że to był błąd. Ja nie powinnam podpytywać tylko kategorycznie zażądać walentynkowego prezentu. Ale nic straconego, pozwolę mu się zrehabilitować i zrobimy poprawiny ;) Jeszcze dziś mu powiem nie tylko, że prezent chcę, ale by znów się nie rozczarować co chcę. Tylko teraz musze sie "przespać" z tematem i zdecydowac co chcę dostać bo takich małych pragnień mam sporo. Jak to kobieta.