Panem et circenses - chleba i igrzysk domagali sie starożytni. Dla niektórych czas stanął w miejscu. Taki ktoś Kibic sie nazywa. I taki Kibic siedzi przed tv i śledzi poczynania spotrowców, co to na różnych arenach się zmagają. Niestety tv jeść nie da. A Kibic ciężki ma żywot. Taka Ona-żona nie rozumie jak ważne jest być na bieżąco, jak istotne jest ściskanie kciuków i dmuchanie pod narty. Ona-żona do tych igrzysk chelba nie dostarczy i niestety czasami trzeba oderwać wzrok od tv a tyłek od fotela. Drepta wtedy Kibic do kuchni i na prędce grube kromki chleba smaruje. Taka Ona-żona zdaje sie nie mieć żadnych zainteresowań. No żywcem nie ma o czym z nią rozmawiać. Niby Ona-żona mówi, że chce rozmawiać, ale jakie proponuje tematy. Szczepienia, katarki, kończące sie pieluszki. A o czym tu gadać? Szczepienia obowiązkowe. Katar ponoć leczony trwa tydzień, nieleczony 7 dni, tez po sprawie. A pieluszki mają to do siebie, że się kończą. Inna sprawa, że z reguły w kiepskim momencie. No takie teamty do rozmowy? To nie lepiej pogadać o tych 6 sekundach, których brakło do medalu i tych pudłach na strzelnicy, o tym Szwajcarze który Adamowi pokrzyżował plany? Ona-żona to tylko problemów szuka. Chodzi po domu i mruczy pod nosem i ględzi i wciąż się czepia. I jeszcze pretensje ma, że nie słyszy Kibic co Ona-żona do niego mówi. A jak on ma słyszeć, skoro na trybunach wrzawa, komentatorzy wrzeszczą pełni entuzjazmu o kolejnych dokonaniach mistrzów. a Ona-żona bąka coś od niechcenia pod nosem. A Kibic nawet nie zdaje sobie sprawy z tego, że tuż pod jego nosem odbywają się inne igrzyska. Mały Ktoś właśnie zbobył kolejną umiejętność. Dzielnie podnosi główkę leżąc na brzuszku. Uśmiecha się do mamy, która czule głaszcze go po główce. Zaczyna gaworzyć radośnie, gdy się do niego mówi. I mijają takie wydarzenia Kibica i mijają go kolejne rekordy i dekoracje bo tv przesłania cały świat. Czasami tylko Mały Ktoś szlochając wyrwie Kibica z krótkiej drzemki uciętej miedzy kolejnymi wejsciami na antenę. Aż przychodzi taki dzień, gdy Kibic zauważa takiego Małego Ktosia i doznaje olśnienia. Jaki Ktoś już słodki, jak pięknie sie uśmiecha, jak odpaiwada "aguuu", gdy sieę do niego zagada, jak się rozgląda i jak szuka, gdy Kibic zniknie mu z pola wiadzenia. Cieplej się Onej-żonie na sercu robi widząc Kibica trzymającego Małego Ktosia i myśli sobie, ze jednak Ktoś wygrał z igrzyskami. A tu nagle słyszy: "pooglądasz z tatusiem zmagania sportowców"? A Mały Ktoś w odpowiedzi mówi "aguuu" i uśmiecha się promiennie do Kibica, który już śledzi kto pierwszy dotrze do mety.