drobne strachy

Moja Panno!

Powoli kończy nam się drugi trymestr, a Ty napędziłaś mamusi troszkę strachu, bo w ostatnich dniach stałaś się delikatniejsza w swoich kopniakach i przewrotkach. Tatuś pojechał z nami do lekarza, żeby udowonić, że nic się z nami nie dzieje. Jemu chyba troche łatwiej, mimo zaangażowania i tak póki co jest troszkę z boku, dopiero kiedy Cię zobaczy zaczną się jego stresy o Ciebie i cały świat. Owszem uwielbia leżeć i patrzeć jak się przemieszczasz i brzuch lata, i kiedy poślesz mu solidnego kopa. Ale ja mam Cie przy sobie cały dzień i zdążyłam poznać kiedy się bawisz, a kiedy śpisz.

Kiedy pojechałam wczoraj na wizytę lekarz mnie uspokoił. Moja Maleńka po prostu inaczej się położyła i kopie w inne miejsca niż do tej pory. Stwierdził też, że to bardzo dobrze, że Cie obserwuję. Poza tym ważysz już 1100g! I naprawdę ruchliwa z Ciebie istotka- cóż się dziwić- po tak ruchliwych rodzicach! Czekamy na Ciebie wszyscy!