Podczas, gdy ja zajmowałam się segregowaniem nagromadzonych przez lata "przydasiów", mój małżonek zajął się skręcaniem naszych nowych, pojemnych szaf. Szafę, która znalazła się w pokoju skręcił sam, bez większych problemów. Poza tym, iż w międzyczasie okazało się, że brakuje kołków do niej, więc mój M. ruszył dziarsko do sklepu. Gdy wyszedł dokonać zakupu - ja weszłam "powęszyć" do pokoju. Moim oczom ukazał się ogrooomny szkielet szafy. Po kolejnych 2 godzinach dzieło było ukończone. :)) Rewelacja! :)) Nieco trudniej było z drugą szafą, która miała stanąć w przedpokoju. Okazało się, iż ze złej strony ma nawiercone otwory. I tu, przybyło do mojego M. dwóch pomocników. Nasz sąsiad, przyjaciel męża i jego brat (jeden były, a drugi obecny pracownik sklepu meblowego). Kilka godzin pracy i kolejny powód do satysfakcji. Panowie wyszli uczcić swe dzieło, a ja złapałam za aparat i... oto fotka jednej z tych wspaniałych szaf. :))